รอจนกว่าเขาจะรัก มันไม่ง่าย (Mpreg)

คำโปรย

"แล้วอย่าให้กูรู้นะว่ามึงวางแผนจะไปนอนบนเตียงเดียวกับกู ถ้ามึงกล้าร่านไปนอนเตียงเดียวกับกูในฐานะเมียของกู กูจะถีบยอดหน้ามึงลงมาให้หน้าหงายเลย แล้วจำใส่กะโหลกหนาๆ ของมึงไว้ว่ามึงไม่ใช่เมียกู มึงมันก็แค่ไอ้ลูกคนงานในร้าน ที่กูผิดพลาดขาดสติไปเอามึงมาเอาแก้เงี่ยนก็เท่านั้น อย่าสะเออะไฝ่สูงคิดว่าเป็นเมียกูละ น้ำหน้าอย่างมึงน่ะในสายตากูเป็นได้แค่อีตัวเท่านั้นแหละ"
"พี่แบล็คครับ ผมใช่อีตัวนะครับ ผมไม่เคยขายตัวนะครับ"
"กูจะพูดแบบนั้นแล้วมันทำไม มึงกล้าเถียงกูใช่มั้ย มึงอยากลองดีกับกูมากใช่มั้ย"
"ผมไม่ได้เถียงนะครับ ผมแค่อธิบายให้ฟังว่าผมไม่ใช่ผู้ชายขายตัว"
เพียะ
แบล็คฟาดฝ่ามือไปที่แก้มของเตยเต็มแรงแก้มบางแดงเห่อขึ้นมาทันตาเห็น
"พี่แบล็คตบผมทำไม ผมเจ็บนะ"
..................................................................................
"คุณแบล็ค จะ จะทำอะไรครับ"
"แล้วผัวเมียเขาทำอะไรกันละ ฉันก็ทำแบบนั้นแหละ"
พูดจบแบล็คก็ก้มลงไปซุกไซ้ที่ซอกคอขาวและใช้ริมฝีปากดูดเม้มสร้างรอยรักขึ้นมาไปทั่วต้นคอ เตยยังดิ้นไม่ยินยอม
"อย่าครับ คุณแบล็คไม่ได้รักผม คุณไม่ควรทำแบบนี้กับผม"
"ไม่รักแล้วยังไง ไหนๆ เธอก็ได้ชื่อว่าเป็นเมียฉันแล้ว เธอต้องทำหน้าที่เมียให้กับฉันสิ"
"แต่"
"ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ถ้าขืนเธอยังไม่ตามใจฉันละก็ อย่าหาว่าฉันใจร้ายใช้กำลังกับเธอก็แล้วกัน"
เพียงได้ยินแบบนั้นเตยก็สงบทันทีเพราะกลัวถูกแบล็คใช้กำลังบังคับ
"ให้ได้แบบนี้สิ น่ารักจริงๆ"
........................................................................
"ทำไมผมมาอยู่ที่นี่ได้ คุณแบล็ค คุณมาที่นี่ได้ยังไง คุณอย่าเข้าใจผิดนะ ผมไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเหมือนกัน"
"หึ ร่านจนไม่รู้ตัวเลยเหรอ แกนี่มันโคตรร่านเลยจริง ร่านกับฉันที ร่านกับไอ้ช้างที มึงนี่มันไอ้กะหรี่ร่านผู้ชายของแท้จริงๆ ฉันไม่เผลอไปรู้สึกดีๆ กับมึงเลย กูนี่มันโคตรโง่เลยถูกมึงสวมเขายังไม่รู้ตัวอีก"
"คุณแบล็ค เตยไม่รู้เรื่องจริงๆ"
"ไม่รู้เรื่องแล้วที่สิ่งที่ฉันเห็นมันคืออะไร กล้าสวมเขาให้ฉัน เห็นฉันเป็นตัวตลก มึงมีราคาที่ต้องจ่ายกับกูแน่ ไอ้ร่านเตย"
แบล็ครีบเข้าไปกระชากเตยลงจากเตียงแล้วตบหน้าเตยอย่างแรงชนิดว่าไม่ยั้งมือแม้แต่น้อย
เพียะ
เพียะ