เกิดใหม่ครานี้ ข้ามิใช่คนโง่งม

เตือน : เนื้อหาในเรื่องบางส่วนอาจมีการบรรยายฉากร่วมรักอย่างโจ่งแจ้ง และมีฉากการฆาตกรรม เลือด และการทารุณกรรม
-------------------------
***นิยายเรื่องนี้มีผัวเดียวเมียเดียวจ้า สบายใจหายห่วง***
ช่วงชีวิตของนางนั้นแสนเรียบง่าย หลังมารดาตายจากไปก็ถูกบิดาเลี้ยงดูมาอย่างดี แม่เลี้ยงเองก็มิใช่คนใจร้าย พี่สาวเองก็รักใคร่กันกลมเกลียว

หากแต่ช่วงเวลาอันแสนสดใสนั้นมิได้ยืนยาวนัก หลังพิธีปักปิ่น นางกลับถูกคนชั่วช้าใส่ร้ายว่าตั้งครรภ์จนบิดาขับไล่ออกจากจวน พวกมันขืนใจสาวใช้นาง สังหารนางอย่างโหดร้าย

ความทรงจำห้วงสุดท้ายของนางมีเพียงความเคียดแค้น เกลียดชังบิดาที่หูเบา รังเกียจแม่เลี้ยงที่ทำร้ายแม้กระทั่งเด็กสาวคนหนึ่ง ชิงชังพี่สาวที่เห็นบุรุษดีกว่าน้องร่วมบิดาเฉกเช่นคนโง่

ในยามที่วิญญาณนางเข้าสวมร่างใครบางคน การแก้แค้นก็ได้เริ่มต้นขึ้น
'แต่ไรมาข้ามิเคยคิดร้ายต่อใคร ในเมื่อพวกเจ้าใจร้ายกับข้าเช่นนี้ แม้ตายเป็นผีข้าก็จะไม่ปล่อยพวกเจ้าให้เป็นสุข'
---------------------
เพิ่มเติมความหวานกรุบกริบ
ดรุณีน้อยเสียหลัก ถูกดึงไปตามแรง ภายใต้แสงเทียนรำไร เขาช้อนใบหน้านางให้เชิดสูง ดูดดื่มน้ำหวานภายในปากของนาง ลิ้นร้ายเกี่ยวพันตวัดรัดกับลิ้นของนางอย่างเอาแต่ใจ
หญิงสาวร้อนรนจนใจเต้นกระหน่ำ ภายในกายยิ่งวาบหวามไปด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยพบ
เขาจูบนางอีกแล้ว...เพราะเหตุใดกัน
สวีอี้หยางในยามนี้ช่างดูอ่อนแอไร้พิษภัย ไม่เหมือนองค์รัชทายาทแห่งแคว้นผู้ยิ่งใหญ่ ไม่เหมือนชายผู้ขัดขืนราชโองการแห่งฟ้าเลยสักนิด เขามองนางด้วยแววตาอาวรณ์ แพขนตาคู่นั้นเปียกชื้น ใบหน้าคมคายหล่อเหลาซบลงบนเนินอกของนางราวกับเด็ก
"เหตุใดเจ้าไม่ขัดขืน" เขาพูดเสียงแหบต่ำ
เฉินเจียวเอ๋อร์เองก็สับสน บางทีนางอาจจะสงสารเขา หรือบางทีนางอาจจะไม่ทันได้ตั้งตัว ดวงตากลมโตดุจผลท้อหลุบลง ยกมือขึ้นมาลูบศีรษะอีกฝ่าย
"ท่านคิดถึงนาง..."