ระทมขมรัก

#ระทมขมรัก ฉบับปรับปรุงใหม่

"ทำไมถึงไม่มองหน้าฉัน"
"พอสักทีเถอะค่ะ ขมรู้นะว่าคุณกำลังปั่นหัวขมกับน้องให้ผิดใจกัน"
"ดูออกด้วยเหรอว่าฉันต้องการอะไร" ภากรหัวเราะเบา ๆ ราวกับพอใจที่ได้ยินเธอพูดเช่นนั้น
"ขมไม่ได้หน้าโง่จนดูไม่ออกหรอก"
"ไม่ได้หน้าโง่ แต่ว่าหน้าเงินใช่ไหม ...ผู้ชายคนใหม่ของเธอมันเป็นใคร ให้เงินค่าตัวมาเท่าไหร่"
"นี่คุณกำลังดูถูกขมอยู่นะ" มันไม่แปลกที่เขาจะเข้าใจผิดและคิดว่าเธอไปนอนกับผู้ชายคนอื่น แต่การมาถามกันตรง ๆ แบบนี้มันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำ อย่างน้อยภากรก็น่าจะให้เกียรติเธอบ้าง
"ฉันคงไม่ยกย่องผู้หญิงที่ยอมนอนกับผู้ชายเพื่อเงินหรอก!"
-------
"ขมไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไรกันแน่ อยู่ดี ๆ คุณก็เปลี่ยนมาทำตัวน่ารักกับขมทั้งที่เมื่อก่อนคุณไม่เคยเป็นแบบนี้"
"เธอไม่เชื่อใจฉันล่ะสิ"
"ถูกต้องค่ะ ขมกลัวว่าจะโดนคุณหลอกให้ตายใจแล้วก็ทำร้ายจิตใจของขมในภายหลัง ...คุณเกลียดแม่ของขมมาก มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่คุณจะมารักขมจริง ๆ นอกเสียจากว่าคุณมีแผนอะไรสักอย่าง"
-------
ชมจันทร์จำได้ว่าเคยมาเที่ยวที่นี่แล้วครั้งหนึ่งตอนที่มารดากับคุณชวาลรักกันใหม่ ๆ ตอนนั้นภากรโกรธเป็นฟืนเป็นไฟหลังจากทราบว่าบิดาพาผู้หญิงมาเหยียบบ้านพักตากอากาศที่มารดาของเขาเป็นเจ้าของ จนถึงขั้นต้องขับรถตามมาด่ากันถึงหัวหินเลยทีเดียว
นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอกับเขาได้เจอหน้ากัน ช่วงนั้นภากรเพิ่งเรียนจบและกลับมาอยู่เมืองไทยได้เพียงไม่กี่วัน เธอยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นที่เขาอาละวาดเป็นเด็ก ๆ เพราะรับไม่ได้ที่บิดาพาผู้หญิงมาเหยียบบ้านหลังนี้
"คุณมันบ้าและเอาแต่ใจตัวเอง"
"เธอมันก็โง่ไม่เข้าเรื่อง"
"บางทีขมอาจจะแกล้งโง่เพื่อตบตาผู้ชายอย่างคุณก็ได้นี่คะ" ต่อจากนี้ไปไม่ว่าภากรจะมาไม้ไหนเธอก็พร้อมรับมือกับคนอย่างเขาได้หมดทุกรูปแบบ
"อ๋อ...เหรอ แค่แกล้งโง่ แกล้งทำตัวให้ดูน่าสงสาร แต่ว่าพอลับหลังฉัน เธอก็แอบไปทำตัวเหมือนอย่างที่ศาพูดใช่หรือเปล่า"
"ใช่ค่ะ ขมชอบทำตัวไม่ดีตอนอยู่ลับหลังคุณ แม่เป็นยังไงขมก็เป็นแบบนั้นแหละ"
"ลงจากรถเดี๋ยวนี้!" ภากรหงุดหงิดจนแทบคลั่งที่ชมจันทร์พูดจาไม่น่ารักใส่ แถมยังฟังดูเหมือนเป็นการตั้งใจยั่วโมโห เขาลงจากรถทันทีและรีบอ้อมมาทางฝั่งที่หญิงสาวนั่งอยู่ เปิดประตูแล้วดึงแขนเธอลงจากรถ
"ปล่อยขมนะ บอกให้ปล่อยไง"
"ถ้าแน่จริงก็ดิ้นให้หลุดสิ เก่งนักไม่ใช่เหรอ"
"คุณภณ..." เธอคิดไม่ออกว่าจะตอบโต้เขาอย่างไรดี จึงกัดเข้าที่ต้นแขนแรง ๆ จนชายหนุ่มร้องโอดโอยเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด
"โอ๊ย! ฉันเจ็บนะผู้หญิงบ้า"
"คุณสิบ้า! พาขมมาที่นี่ทำไม หวงบ้านหลังนี้มากไม่ใช่เหรอคะ"
+++++
ฝากนิยายเรื่องระทมขมรักด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ช่องทางการติดต่อกับนักเขียน เฟซบุ๊ก ดีแลน รัศมีมาศ พิมลมาศ