คืนข้างแรม รักหลั่งเลือด (หนังสือเสียง)

คำโปรย...

แรงคำสาปสองร้อยปี แรงแค้นของเขา ทำให้เกิดเรื่องราวในคืนข้างแรม พิศวาสรักที่เร่าร้อน นำพาให้คนทั้งสามได้มาเจอกัน ดั่งที่คำสาปของใครสักคนได้ลั่นเอาไว้
...ว่าเธอต้องชดใช้ในชาตินี้ ส่วนอีกคนก็ต้องอยู่อย่างอัปรีย์ ฟื้นคืนชีพด้วยเลือดโสมมอีกครั้ง !

ซินยอริต้าขอฝากนิยายเสียงโรมานซ์ลึกลับเรื่องนี้ในอ้อมกอดของนักอ่านสักเรื่องนะคะ โปรดโหลดตัวอย่างก่อนซื้อค่า

ซินยอริต้า

ตัวอย่างเนื้อหา...

“เพราะเอ็งคือเมียของข้า เอ็งเลยต้องอยู่กับข้า”
“ไม่ ฉันไม่รู้เรื่องแบบนี้ ฉันไม่ได้เป็นเมียของท่าน”
แค่นึกถึงเหตุการณ์ของคืนนั้น ที่ชายคนนี้เลียเลือดของเธออย่างเอร็ดอร่อย เธอก็แทบอยากอาเจียนเสียตรงนี้เลย
มือใหญ่เอื้อมจับคางได้รูปของบัวแย้ม กลิ่นจากกายของเขา เหมือนกลิ่นของว่านชนิดหนึ่ง ที่อยู่หลังบ้านของอิฐ หญิงสาวเบือนหน้าหนี แต่มือที่เขาจับกลับไม่หลุด เขาออกแรงบีบ ให้เธอหันมองเขาตรงๆ
“นิสัยจริงของเอ็ง ก็หาได้ผิดไปจากข้าไม่ ตัวตนของเอ็ง ต่ำช้าไม่ต่างจากข้าเลย”
“ปล่อยนะ แล้วบอกทางออกให้ฉันที หากท่านเป็นผี ฉันจะกลับไปทำบุญให้”
ดวงตาคู่งามกลับฉายความกราดกริ้วกลับคืน แรงบีบแรงขึ้นจนบัวแย้มรู้สึกเจ็บ เธอทำอะไรไม่ได้ นอกจากยกมือไหว้ขอร้อง
“ฉันยอมแล้ว ปล่อยฉันเถิดนะ”
เช่นนั้นแล้ว ปรีย์ก็ยอมปล่อย ก่อนจะลากเธอไปยังกระท่อมหลังหนึ่ง หนึ่งในหลายกระท่อม ที่ปลูกติดๆ กัน บัวแยมที่ถูกลากได้เหลียวมองข้างทางอย่างสนใจ นี่หรือเมืองบังบด ไม่ได้แตกต่างจากอีกโลกสักเท่าไหร่นัก แต่เธอก็อึดอัดมาก อยากกลับไปสู่ที่ๆ จากมาอยู่ดี
ตึง !
เปิดประตูแล้วก็โยนร่างของบัวแย้มเข้ามาข้างใน ปรีย์ก้าวเข้าตาม เขาเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง มองตัวเองในกระจก ก่อนจะยิ้มด้วยความพอใจ หันหลังกลับมายังหญิงสาวที่กำลังลุกขึ้นมามองรอบๆ ตัวเอง
“ต่อไปนี้ เอ็งต้องอยู่ที่นี่ คืนนี้จะมีงานเต้นรำรอบกองไฟ เพื่อบูชาดวงจันทร์ข้างแรม เอ็งต้องเต้นกับข้าด้วย ในฐานะคู่ของข้า”
เห็นว่าบัวแย้มไม่ยอมตอบ ปรีย์จึงชี้ไปที่เตียง บอกกับเธอเสียงอ่อนโยนกว่าเก่า
“ไปนอนตรงนั้นให้พอ แล้วจะมีคนเอาข้าวมาให้”