ห้ามเผลอรักยัยตัวแสบ

" ตะวันฉันชอบนายนะ " เป็นคำพูดของฉันที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ พร้อมกับยื่นของขวัญที่อยู่ในมือให้ตะวัน
" มันสายไปแล้วขวัญเราคบกับพริมแล้ว " ตะวันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ฉันได้ฟังแล้วหูอื้อไปเลย ภายในใจของฉันปวดร้าวไปหมด ฉันเงียบไปสักพัก ก่อนจะตั้งสติได้แล้วเดินไปจับมือกับตะวัน แล้วพูดว่า
" มันไม่จริงใช่ไหม ไหนนายบอกว่าไม่ได้ชอบพริมไงล่ะ "
แต่ตะวันก็เงียบไม่ยอมตอบฉัน สะบัดมือฉันออก และเดินกลับไปจับมือของพริมแล้วเดินออกไปเลย
ในตอนนั้นฉันรู้สึกเสียใจมาก ขาอ่อนลงกับพื้นทันที จู่ๆ น้ำตาของฉันก็รินไหลออกมาไม่หยุด ฉันรู้สึกได้เลยว่าฉันดูไร้ค่าและอ่อนแอแค่ไหน และนั่นก็เป็นความจริงที่สุดสำหรับฉันแล้วว่าที่ผ่านมาตะวันไม่ได้ชอบฉันเลย มีแต่ฉันคนเดียวที่คิดไปไกล ในตอนนี้ฉันขอแค่ตะวันกลับมาเป็นเพื่อนกับฉันได้ก็ดีที่สุดแล้ว ฉันต้องการแค่นั้นจริงๆ