7Leaders รักษาใจกับคนที่ร้าย เล่ม6 ของซีรี่ย์

“ถ้าเงียบอยู่แบบนี้ฉันไม่ให้ทำ!”

ดารินพูดขึ้นเสียงแข็ง เธอปัดมือผมออกจากคางและทำท่าจะลุกจากเตียง ผมจึงกดหัวไหล่ทั้งสองข้างของเธอให้นั่งลงที่เดิม และทำเหมือนเดิมคือบีบปลายคางเธอให้เงยขึ้นสบตากับผมอีกครั้ง

“คีย์! เป็นบ้าอะไร?!” ดารินเริ่มโวยวายและผลักไสตัวผมออกให้ห่างจากเธอ ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่มีผลกระทบกับผมเลย

เมื่อผมปลดกระดุมครบทุกเม็ดจนเผยให้เห็นเนื้อตัวเปลือยครึ่งท่อน ผมก็ปล่อยมือจากปลายคางของดารินและเปลี่ยนไปกำก้อนผมหนาหลังต้นคอของเธอเบา ๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้เธออย่างเชื่องช้า

“วันนี้ฉันอยากให้เธอแสดงบทบาทเป็นทาสของฉัน ได้ใช่ไหมดาริน? หืม?” ผมพูดพลางกัดฟันแน่น เพราะมีบางอย่างในหัวของผมเอาแต่เปล่งเสียงดังออกมาไม่หยุด มันรบกวนความเป็นตัวตนภายนอกของผมจนน่ารำคาญไปหมด ทั้งเรื่องที่เธอยอมตกเป็นของผม ทั้งเรื่องที่เธอพูดจาร้ายกาจใส่ผม ผลักไสผมเรื่อยมาและคอยกีดกันผมออกจากชีวิตของเธอ

ดารินอ้าปากค้างอึ้งกับคำพูดประโยคเมื่อครู่ เธอทำแค่นั่งจ้องมองผมนิ่ง คล้ายกับกำลังพินิจถึงอาการที่ผมเป็นอยู่ในตอนนี้

“คีย์ เธอโกรธอะไรฉัน?” สุดท้ายดารินก็เอ่ยถาม และยิ่งเธอจับได้ผมก็ยิ่งอยากรีบสนองความต้องการของตนเอง โดยการทำกับเธออย่างรุนแรง

“แค่สนองฉันดาริน ช่วยทำให้ฉันพอใจที” ผมยังคงกัดฟันแน่นเพื่อกดข่มอารมณ์ร้อน ๆ หนาว ๆ ที่กำลังจะปะทุ