เพราะคุณคือที่หนึ่งของผม [Omegaverse]

ยูริ วารินทร์ไพศาล โอเมก้าที่ถูกตราหน้าว่าเป็นตัวกาลกิณีของตระกูล เพียงเพราะความเชื่อที่ว่า 'หากสมาชิกในครอบครัวให้กำเนิดบุตรโอเมก้า ตระกูลจะต้องพบเจอกับความฉิบหาย' ทุกครั้งที่ตระกูลเผชิญกับเคราะห์ร้าย เขาก็จะกลายเป็นแพะรับบาปไปโดยปริยาย...โดยเฉพาะการตายของแม่ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อเกลียดชังเขาราวกับเขาเป็นคนพรากชีวิตของภรรยาอันเป็นที่รัก

วารินทร์ไพศาลต้องการกำจัดเขาออกจากตระกูล จึงเร่ประเคนเขาให้กับอัลฟ่า ทำเหมือนเขาเป็นเพียงแค่สินค้า โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร ทั้ง ๆ ที่ทุกคนก็รู้ดีว่าบาดแผลทางใจเมื่อสิบเอ็ดปีก่อนมันทำให้เขาจงเกลียดจงชังอัลฟ่ามากแค่ไหน

แต่ถึงเขาจะเกลียดอัลฟ่า...แต่พอเป็นนายที่หนึ่ง พฤติพัฒน์ เขากลับยอมมอบกายให้อีกฝ่ายฝังคมเขี้ยว ทิ้งรอยตีตราไว้บนร่างกาย...เขาเองก็อธิบายไม่ได้ว่าทำไมคนคนนี้ถึงได้มีอิทธิพลกับความรู้สึกของเขามากมายขนาดนั้น มันคล้ายกับว่าเขาเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเมื่อนานมาแล้ว...แต่มันก็ลืมเลือนหายไป

"อย่าไป...แฮ่ก...ชะ...ช่วยผมด้วย" เสียงใส ๆ เอ่ยปนเสียงหอบออกมาไม่เป็นจังหวะ

"เดี๋ยวผมจะหาคนมาช่วย ยูริปล่อยผมก่อนนะครับคนดี" ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับลูบหลังอย่างปลอบประโลม

"คุณเป็นอัลฟ่าไม่ใช่เหรอ...คุณก็ช่วยผมได้หนิ" ยูริเอ่ยเสียงแหบพร่าพลางช้อนตามองชายหนุ่มระยิบระยับ

ที่หนึ่งลืมหายใจไปชั่วขณะเพราะคำพูดสองแง่สองง่ามและท่าทางเชื้อเชิญ เขากลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก มือใหญ่ลูบไล้ไปตามพวงแก้มนิ่มและต้นคออย่างเผลอไผล พอสังเกตดี ๆ แล้วใบหน้าของยูริเล็กกว่าฝ่ามือของเขาเสียอีก

"รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา" กล่าวพร้อมกับส่งสายตาตำหนิไปให้คนอายุน้อยกว่า

ยูริไม่ตอบแต่เอาแก้มถูไปกับหลังมือของอัลฟ่าหนุ่มอย่างออดอ้อน ดวงตาฉ่ำเยิ้มจับจ้องไปยังอวัยวะตุงนูนภายใต้กางเกงสีดำราวกับต้องมนต์สะกด ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนไปหน้าไปประทับจูบแผ่วเบาที่อวัยวะร้อนผ่าว

ที่หนึ่งตกใจการกระทำที่คาดไม่ถึงของยูริ มือแกร่งขยุ้มกลุ่มผมนิ่มและดึงเบา ๆ เพื่อให้ริมฝีปากนุ่มนิ่มออกหางจากบริเวณแก่นกลางลำตัว ตาเรียวคมเบิกกว้างอย่างตกใจ อาการวาบหวามประหลาดแล่นไปทั่วร่าง หัวใจของเขาเต้นแรงจนสัมผัสได้ถึงจังหวะตึกตัก

"คุณรังเกียจผมเหรอ" ยูริแสดงอาการน้อยใจ หยดน้ำตาเริ่มปริ่มอยู่บริเวณขอบตาสวย ริมฝีปากอิ่มได้รูปเม้มแน่น

"ผมไม่ได้รังเกียจ แต่ผมไม่อยากฉวยโอกาสตอนที่ยูริไม่เป็นตัวของตัวเองแบบนี้"

"แต่ผมทรมาน...ฮึก...ผมทนไม่ไหวแล้ว...คุณจะไม่ช่วยผมจริง ๆ เหรอครับ" เสียงหวานกล่าวออดอ้อนชายหนุ่มพลางส่งสายตาที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนา

"..."

"นะครับพี่หนึ่ง"

**ราคาขายบน Web / Android จะถูกกว่านะคะ ถ้าใครใช้ IOS แนะนำให้ซื้อผ่าน Safari ค่ะ**