บ่วงปรารถนา

เพราะคำว่ารักเพียงคำเดียวทำให้พิลาศลักษณ์กระโจนเข้ากองไฟแห่งความแค้นด้วยหวังเพียงว่ากองไฟร้อนแรงจะยอมให้ความอบอุ่นแก่จิตใจที่หนาวเหน็บได้เพียงสักวัน

แต่ไฟก็คือไฟ ไม่ปราณีทั้งยังเผาไหม้ร้อนแรงจนสุดทานทน เมื่อความรักใช้ดับไฟไม่ได้ ในที่สุดเธอจึงต้องยอมถอยจากมาทั้งยังเจ็บปวดเจียนขาดใจ

‘หากพิลาศลักษณ์คือเงา ศิวัชคือไฟ’
ไฟ...ที่เผาไหม้จนไม่เหลือแม้หัวใจของตนเอง