แสร้งว่าเนิร์ด

โยธกา Project Manager สาวที่ชีวิตการงานกำลังรุ่งแต่อาจเพราะอาถรรพ์เบญจเพส ทำให้เธอต้องประสบกับคราวเคราะห์ที่มาพร้อมๆ กันในรูปของ ยาดองรากราคะ แฟนเก่า พ่อบังเกิดเกล้าและเขาคนนี้...
รวินทร์ หนุ่มแว่นหัวหน้าบรรณารักษ์ที่ตอนนี้กำลังยืนกล่าวหาว่าเธอบังคับขืนใจเขา
เพราะยาดองรากราคะขวดนั้น
แต่มันใช่หรือ? ที่เธอจำได้มันไม่ใช่แบบนี้นี่นา แม้จะกึ่งหลับกึ่งตื่นจนคิดว่าฝันไปก็เถอะแต่ในเมื่อเขามีคลิปกล้องวงจรปิดเป็นหลักฐานเธอก็ต้องยอมจำนน
"คุณต้องแกล้งเป็นแฟนกับผม"
นั่นคือสิ่งที่เขาเรียกร้องให้ชดใช้ที่เธอพรากครั้งแรกของเขาไป

เขาต้องแกล้งเป็นแฟนกับเธอเพื่อให้ผู้หญิงอีกคนหมดกังวลและมีความสุข ช่างเป็นความสัมพันธ์ที่ชวนปวดประสาทเสียจริงๆ แต่มันก็เลี่ยงไม่ได้เพราะเขามีหลักฐานเด็ดอยู่ในมือ ถ้าคนอื่นรู้ว่าเธอขืนใจเขาหน้าที่การงานของเธอต้องพังยับไม่เป็นท่าแน่
แต่เมื่อเวลาผ่านไปเธอเริ่มไม่แน่ใจแล้วเรื่องในคืนนั้นเกิดจากฤทธิ์ยาดองรากราคะหรือปีศาจราคะที่ใส่แว่นคนนี้กันแน่ เพราะยิ่งอยู่ๆ กันไปคุณบรรณารักษ์หนุ่มที่ตอนแรกคิดว่าจะเนิร์ดกลับมีแต่เรื่องที่เปิดโลกเธอไม่หยุด
แล้วยังปริศนาที่ว่าทำไมคุณชายน้อยลูกชายคนเล็กของเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างเขาถึงทิ้งคฤหาสน์หรูหรามาเช่าห้องอยู่ในบ้านซอมซ่อของเธออีก
แค่เพราะใกล้มหาวิทยาลัยจริงๆ หรือว่ามีเหตุผลอื่นแอบแฝง?
-----
#บางช่วงบางตอนจากหนังสือ

เขาหลุบตาลงมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่แดงก่ำเพราะฤทธิ์น้ำเมาผสานกับอะไรบางอย่างขนานเดียวกับที่เขาโดนบังคับกลืนลงคอไป ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าอีกฝ่ายน่าจะกำลังอยากได้ที่
เพราะเขาเองตอนนี้ก็ได้ที่ไม่แพ้กัน...
"คุณจะทำอะไร?"
ดวงตาคมหรี่ลงเมื่อโดนฟันซี่เล็กงับเข้าที่ปลายคาง มันเจ็บไม่มากหากแต่กลับกระตุ้นความอยากให้โหมกระพือ
"ก็บอกแล้วว่าหิวน้ำ...หยกจะกินน้ำคุณ"
น้ำเสียงอ้อแอ้มีกระแสคุกคามแฝงเร้นขณะที่ลิ้นเรียวแลบเลียริมฝีปากแดงก่ำก่อนที่ศีรษะเล็กจะเลื่อนลงต่ำ...