ยั่วรักท่านราชครูจอมเจ้าเล่ห์

โปรย

ฟ่านฉางหนี่ว์หลงรักซือหานเซวียศัตรูของบิดาและพี่ชายจนสุดหัวใจ

ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเขามาครอบครอง

ซือหานเซวียยอมให้ฟ่านฉางหนี่ว์เข้าหาเพื่อต้องการสืบเรื่องที่ตระกูลถูกสังหาร

ความสัมพันธ์ครั้งนี้จะทำให้ความขัดแย้งระหว่างสองตระกูลที่สะสมมานานจะจบลง

หรือว่าจะทำให้ความขัดแย้งระหว่างสองตระกูลแย่ลงยิ่งกว่าเดิม

ตัวอย่าง
"น้องสาวสินะเจ้าคะ แต่ว่าน้องสาวก็ต้องรู้ขอบเขตของตนเองด้วยว่าอันใดควรทำไม่ควรทำ" ฉางหนี่ว์เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ทว่าประโยคที่เอ่ยออกมานั้น เชือดเฉือนจนคนฟังแทบจะกระอักเลือด
"ข้าเป็นน้องสาว แล้วคุณหนูรองฟ่านเป็นอันใดกับพี่หานเซวียหรือ เจ้าคะจึงได้มาที่นี่ทุกวัน" ที่ผ่านมาเขาไม่เคยเอ่ยปากออกมาเลยว่าสตรีผู้นี้เป็นอันใดกับเขา เท่ากับว่านางยังคงมีหวัง

ฟ่านฉางหนี่ว์ที่ได้ยินเช่นนั้นก็ร้องไห้ออกมาหนักกว่าเดิม ไม่คิดเลยว่าที่เขาเข้ามาหานางก็เพื่อต้องการหลอกใช้เท่านั้น เมื่อหมดประโยชน์เขาก็ทิ้งไปอย่างไม่ไยดี
"ฮือออ ท่านพ่อ ข้าขอโทษ" หญิงสาวเข้าไปสวมกอดบิดาอีกครั้ง หากนางเชื่อบิดาตั้งแต่แรกเรื่องเช่นนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น "เป็น เป็นเพราะข้า หากข้าเชื่อท่านคงไม่เป็นเช่นนี้ คนชั่วผู้นั้นคงไม่ได้เข้ามาสร้างความลำบากให้ท่านพ่อ"

ชายหนุ่มยืนมองเรือนที่เมื่อก่อนตนเองเข้าออกได้อย่างอิสระ ด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย เขาอยากเข้าไปนอนกอดเจ้าของเรือนเหมือนเช่นเมื่อก่อน แต่ต่อจากนี้เขาคงไม่มีสิทธิที่จะทำเช่นนั้นอีก
น้ำตาของเขาไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เขารักนาง คิดถึงนาง อยากกอด อยากหอมเหมือนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ เขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้อีกต่อไป ระหว่างเขาและนางในตอนนี้ เป็นได้เพียงแค่คนแปลกหน้าเท่านั้น