ลูกเลี้ยงคุณวรัน

ความบังเอิญในวันนั้น ทำให้ฉัน ดร.วรัญญา อาจารย์มหาวิทยาลัยชื่อดัง ได้กลายมาเป็นแม่เลี้ยงจำเป็นให้กับเด็กน้อยอย่างทิชากานต์ ย้อนกลับไปเมื่อ 15 ปีที่แล้ว ถ้าเธอไม่เก็บเด็กสาวคนนั้นมาเลี้ยง ป่านนี้เธอก็ไม่รู้ว่าทิชากานต์จะไปตกระกำลำบากอยู่ที่ไหน เด็กสามขวบที่นั่งร้องไห้อยู่ริมทาง ในระหว่างที่เธอกำลังขับรถกลับบ้าน สายตาเธอก็เหลือไปเห็นเด็กนั่งร้องไห้อยู่ เธอจึงได้ตัดสินใจวนรถกลับมาหาเด็กคนนั้นเด็กน้อยคนนั้นได้บอกว่าแม่ให้เธอนั่งรออยู่ตรงนี้ เธอเหลือไปเห็นกระเป๋าสะพายหลังของเด็ก เธอจึงได้เปิดดู จึงได้เห็นจดหมายฉบับเล็ก ๆ เธอรู้ได้ทันทีว่าเด็กคนนี้โดนแม่ทิ้งเอาไว้แล้ว วรัญญารู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจ ทั้งยังรู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้ ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ชอบเด็กเอามาก ๆ แต่สำหรับเด็กคนนี้เธอรู้สึกเอ็นดู จึงได้พาเด็กคนนั้นกลับบ้านมาด้วย แม่ของเธอก็แปลกใจว่าเธอไปเอาเด็กที่ไหนมา แต่เมื่อได้รู้ความจริงเธอก็สงสารจึงได้ให้ลูกสาวของตัวเองเลี้ยงเด็กคนนี้เอาไว้ ทั้งหน้าตาที่น่ารักหน้าเอ็นดู นานวันเข้าทิชากานต์ก็ได้เกิดความรู้สึกดี ๆ กับแม่ของตน เธอรู้สึกว่าคำว่ารักของเธอ เป็นความรักที่มากกว่าคำว่ารักแม่ไปแล้ว ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ และไม่รู้ว่ามันจะจบลงอย่างไร ต้องฝากติดตามต่อในเรื่องด้วยนะคะ