ผมเกิดใหม่เป็นเสียงในจิตใจอันชั่วร้ายของนายทุ่งดอกไม้ เล่ม 2 (จบ)

'ภูมิ' ป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย บนโลกมีคนป่วยแค่ 3 คน และเขาเป็นคนสุดท้ายที่ยังมีชีวิตอยู่

โรคที่ภูมิป่วยมีชื่อเรียกว่าปะการัง ทั้งร่างกายจะค่อยๆ ถูกโรคกัดกิน แล้วแตกหน่อออกมาเป็นเหมือนดอกไม้ทะเล มันจะกัดกินร่างกายของเขาซ้ำยังทำลายความทรงจำ ทำให้ภูมิหลงลืมเรื่องราวในอดีตบางส่วนไป สิ่งที่จำได้ก่อนล้มป่วยคือเรื่องที่กำลังจะแอบจัดงานวันเกิดให้น้องชายต่างแม่ ที่ไม่รู้ว่ามีตัวตนอยู่จริงหรือเป็นแค่ภาพหลอนซึ่งเป็นผลพวงจากผลกระทบของโรคกันแน่

ภูมิใช้ชีวิตเหมือนรอเวลาตาย โรคร้ายลุกลามเข้าสู่หัวใจ ยังไงก็ไม่รอด เขาจึงอุทิศเวลาว่างไปกับการอ่านนิยายในเน็ตเรื่องหนึ่ง

"ร้าวรานก่อนจากลา" เป็นนิยายประเภทระบบหลายโลก

ตัวนายเอกชื่อ 'พิภู' ต้องทำภารกิจตามที่ระบบบังคับมอบหมายให้ เพื่อแลกกับความปรารถนาที่ในนิยายยังเป็นปมไม่เฉลยว่าคืออะไร แต่ภูมิเดาเอาว่าน่าจะเป็นการกลับโลกเดิม

แต่พิภูด้วยความเป็นคนดีเกินไปมากกก ทำให้ทำภารกิจพังทุกรอบ ทุกโลก ตายทุกที ร้าวรานแบบจบไม่สวย ไม่สมหวังกับตัวเอกชาย (พระเอกแต่ละโลก) สักครั้ง

ภูมิก็ตามอ่านลุ้นช่วยจนเหนื่อย กระทั่งเขาอาการทรุดทนไม่ไหว สิ่งสุดท้ายที่ภูมิคิดถึงคือเสียดายที่ไม่ได้เห็นตอนจบของร้าวรานก่อนจากลา ไม่ได้เห็นพิภูทำภารกิจสมหวังสักที แต่พอภูมิรู้สึกตัวตื่น เขากลับพบว่าตัวเองอยู่ในมิติระบบที่สามารถส่งเสียงพูดคุยกับพิภูได้เสียนี่

โลกที่ภูมิเข้ามาเป็นโลกไอดอล โลกแรกที่พิภูต้องทำภารกิจ แต่ภูมิรู้ดีว่าพิภูไม่ได้อยากเป็นไอดอลสักนิด เขาจึงพยายามเปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่องเดิม พาพิภูออกมาจากพวกพล็อตเรื่องป่วยท็อกซิก พระเอกผีเข้าผีออก

เขาจะช่วยสแกนหาลูกเขยใหม่ เพราะอยากพาพิภูออกจากโลกระบบนี้เหมือนกัน ไม่อยากเห็นนายเอกร้าวรานอีกแล้ว!

(เล่มจบ)