สารวัตรลูกหนึ่ง

นิยายเรื่อง "สารวัตรลูกหนึ่ง" ไม่ใช่ภาคต่อเรื่อง "อริคนโปรดของสิงหา" แต่เป็นเพียงที่มาของตัวละคร นคินทร์ เท่านั้น สามารถซื้อ-อ่านแยกได้
***ภายในเล่มจะมีตอนพิเศษแถมสองตอนจุก ๆ***
---

"ดาวสวยเนอะ" น้ำเสียงคนเมาเอ่ยชมดวงดาวที่มีให้เห็นอยู่ไม่กี่ดวง
"ครับ สวย" ปากตอบเจ้าของเสียงเมื่อครู่แต่สายตาเจ้าเล่ห์จดจ้องอยู่ที่ริมฝีปากเล็กไม่หยุด
"ดาวสวยหรือปากผมสวยกันแน่"
"..."
"เก็บอาการหน่อยก็ดีนะครับศาลาวัด"
"รู้ด้วยเหรอ"
ดินแดนไม่ได้ตกใจที่ตัวเองโดนจับได้เพราะเขาเองก็อยากให้เจ้าตัวรู้ไปเลย
"พี่ชอบผมหรือไง" ครั้นน้ำเมาเข้าปากแล้วเพทายกลับเข้าสู่โหมดปากดีเต็มกำลัง ทำเอาดินแดนไม่รู้ว่าตอนนี้เพทายมีสติกี่เปอร์เซ็นต์ในการถามเขา
"อือ ชอบ"
"ตลกแล้วศาลาวัด ไปเช็คสายตาบ้างนะ"
"ชอบก็คือชอบ"
"อย่ามาโกหก คนที่เคยจับผมเข้าคุกมีหน้ามาชอบผมด้วยเหรอ"
"ผิดก็คือผิด ชอบก็คือชอบ เพทายต้องแยกแยะนะครับว่าพี่เป็นตำรวจจะเข้าข้างคนผิดไม่ได้"
"ปากดี"
"ลองก่อนไหมว่าปากพี่ดีจริงหรือเปล่า"
"แหวะ จะอ้วก ไม่ต้องมาหลอก ผมรู้ทัน"
"ทำไมล่ะ ก็หนูว่าพี่ปากดี"
"อย่ามาเรียกผมว่าหนูนะ!"
"ก็หนูอายุน้อยว่าพี่เจ็ดปีเลยนะ"
"พี่เกิดก่อนทำไมล่ะ" คนเมาเบะปากเพราะถูกเรียกว่าหนู เขาไม่ชอบเลยมันดูเหมือนเขาเป็นเด็กน้อยยังไงก็ไม่รู้
"โอเค ๆ พี่ผิดเอง โอเคไหม"
"ดีมากศาลาวัดหัดยอมรับว่าตัวเองผิดบ้างก็ดี" มือใหญ่กล้ามแน่นตบลงบนบ่านายตำรวจยศใหญ่อย่างไม่เกรงกลัว
"แล้วก็เลิกมองปากผมได้แล้วมันกินไม่ได้" คนเมาเริ่มทำหน้ายักษ์อีกครั้ง เพราะดินแดนเล่นจ้องปากเขาไม่หยุดเลยจนเขาต้องเบือนหน้าหนี
"แต่มันจูบได้นะ"
"พี่จะมาจูบผมทำไมล่ะ ไปจูบแฟนพี่สิ"
"พี่โสดครับ"
"เชื่อตายแหละ"
"พี่พิสูจน์ได้นะ"
"พิสูจน์ยังไง จะหลอกอะไรผมอีกล่ะ"
"ให้พี่จูบก่อนสิ เดี๋ยวจะบอก"
"ถ้าจูบแล้วจะบอกจริงเหรอ" นักดวลเหล้ามือหนึ่งของคณะเหมือนจะตามคนพี่ทัน ทว่าก็ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนเกิดก่อนอยู่ดี
"ครับ"
"ก็ได้ แต่จูบนิดเดียวนะ เดี๋ยวพ่อว่า"

---

ปล. กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ
แนะนำให้ซื้อผ่านเว็บไซต์ จะได้ราคาที่ถูกกว่าการซื้อผ่านระบบ IOS
ขอบคุณทุกกำลังที่ส่งมา ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม :)