ผู้ชายในคืนนั้น คือพ่อของลูก

"คุณเก่งมากเลยนะคุณแพรว ทั้งสวยทั้งเก่งแบบนี้ อนาคตคงไปได้ไกล"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันยังต้องเรียนรู้อีกมาก แต่ก็ขอบคุณนะคะ หวังว่าโอกาสหน้าเราจะได้ร่วมงานกันอีก" เธอยิ้มรับคำชมจากลูกค้า ขณะที่ประธานบริษัทอย่างคุณกิติ ก็ยินดีกับความสำเร็จนี้ด้วย
"ใช่มั๊ยล่ะครับ ลูกน้องผมคนนี้มือถึงอย่างที่ผมแนะนำเลยใช่มั๊ย" ประธานเอ่ยชมตามไม่ขาดปาก ในระหว่างทางที่เดินไปส่งลูกค้า
:
:

"วันนี้มาฟังผลตรวจใช่มั๊ยครับ"
"ค่ะ" หมอมองหน้าแพรวรีเล็กน้อยเมื่อเปิดอ่านผลตรวจ
"มีญาติมาด้วยรึเปล่าครับ"
"ไม่มีค่ะ ฉันเป็นอะไรร้ายแรงรึเปล่าคะ พอดีฉันมีธุระต่อ รบกวนช่วยรีบแจ้งผลเลยได้มั๊ยคะ" เธอว่า เพราะเสียเวลามาสักพักแล้วระหว่างรอหมอ
"ครับ คุณเป็น...."
:
:

"ฉันสนใจนาย คนแรก.. และน่าจะเป็นคนสุดท้าย ในเร็วๆ นี้..." ผมสบตากับแพรวรี ที่ดึงให้ผมสนใจในบทสนทนานั้น เพราะน้ำเสียงที่ฟังดูเจือด้วยความเศร้าระคนสับสน แต่ผมก็ตั้งสติจับมือเธอที่อยู่ไม่สุขให้นิ่งไว้ในกำมือ จนเธอยิ้มเล็กน้อยให้กับการตอบสนองของผมที่มีต่อเธอ
"แค่คืนนี้... แล้วฉันจะไม่ขอให้นายรับผิดชอบอะไร" เพราะฉันคงได้ตายก่อนที่ใครจะได้รับผิดชอบ