จ้าวเว่ยเว่ยสาวน้อยทะลุมิติพร้อมกระจกวิเศษ เล่มที่ 2.

ผ่านไป 2 วัน หัวหน้าหมู่บ้านก็ให้ลูกชายมาตามนางจ้าวเม่ยให้ไปที่บ้านอีกครั้ง เมื่อจ้าวเม่ยและจ้าวเว่ยเว่ยเดินจูงมือเจ้ารองและเจ้าเล็กมาด้วย เพราะว่าไม่อยากจะปล่อยให้สองพี่น้องอยู่บ้านกันสองคน เมื่อมาถึงก็เห็นหัวหน้าหมู่บ้านนั่งรออยู่แล้วพร้อมกับกระดาษแผนที่วางอยู่ตรงหน้า จ้าวเว่ยเว่ยนั้นไม่ได้เดินมามือเปล่าแต่นางนำน้ำตาลแดงและขาหมูขนาดไม่ใหญ่มากมาด้วย เพราะว่าพวกนางทราบว่าลูกสะใภ้ของหัวหน้าหมู่บ้านนั้นเพิ่งจะคลอดลูกชายดังนั้นพวกนางจึงนำของบำรุงให้มาฝากด้วย เมื่อเห็นว่าท่านหัวหน้าหมู่บ้านรออยู่นางจึงนำขาหมูและน้ำตาลเข้าไปหานางเจียงเหย่าที่ยืนรอต้อนรับอยู่และได้ให้น้องชายและน้องสาวเข้าไปเล่นกับหลานๆ ของ

หัวหน้าหมู่บ้านที่กำลังยืนมองอยู่เมื่อเด็กสองคนเดินไปถึงก็ดึงถุงลูกอมออกมาทันและพวกเขาแบ่งให้หลานของหัวหน้าหมู่บ้านคนละเม็ดและพวกเขาก็จูงมือไปเล่นลูกแก้วด้านในบ้านต่อ

"มาดูที่ดินที่พวกเจ้าต้องการสิว่าต้องการมากแค่ไหน พื้นที่รอบๆ นี้ยังไม่มีใครจับจองมันยาวมาถึงภูเขาที่อยู่ด้านข้างนี้ด้วย ราคาของที่ดินอยู่ที่หมู่ละ 20 ตำลึงเงินแต่ว่าข้าได้บอกกับทางราชการไปว่าเป็นที่ดินร้างพวกเขาก็เลยบอกว่าหากซื้อมากกว่า 10 หมู่ก็ให้ลดราคาลงได้ที่ราคาหมู่ละ 18 ตำลึงเงิน พวกเจ้าคิดว่าอย่างไร และต้องการกี่หมู่?"

หัวหน้าหมู่บ้านชี้ให้ดูตามแผนที่ว่าบริเวณไหนบ้างที่เป็นพื้นที่ว่างและราคาเท่าไหร่ จ้าวเว่ยเว่ยมองดูตามแผนที่และเห็นว่าด้านหลังภูเขาอีกลูกที่หัวหน้าหมู่บ้านชี้ให้ดูนั้นขีดเป็นเส้นคดเคี้ยวจึงถามขึ้นมา

"เส้นที่คดเคี้ยวนี้คืออะไรหรือเจ้าคะ?"

"ออ! อันนี้เป็นลำธารเล็กๆ นะ แต่ว่าถึงจะเล็กแต่ก็มีน้ำทั้งปีนะ เพียงแต่มันไกลจากที่ของพวกเจ้าสักหน่อย" หัวหน้าหมู่บ้านอธิบาย

"เช่นนั้นบริเวณนี้ข้าก็สามารถซื้อได้หรือเจ้าคะ? "

เมื่อจ้าวเว่ยเว่ยเห็นบริเวณที่เป็นลำธารยาวนั้นก็มีความคิดอย่างหนึ่งขึ้นมา ตอนนี้นางไม่ต้องการปลูกบ้านในบริเวณภูเขาร้างที่ตระกูลจ้าวให้มาแล้วแต่ต้องการที่จะปลูกใกล้กับลำธารนั้นจะดีกว่า เพราะว่าหากนางต้องการจะปลูกผักนางสามารถใช้วิธีผันน้ำเข้ามาในไร่ของนางได้ และเท่าที่ดูภูเขาลูกนี้เป็นเนินไม่สูงมากหากว่าปลูกบ้านบริเวณนี้แล้วปลูกผักปลูกดอกไม้จะต้องสวยมาแน่นอน

"ซื้อได้!! ซื้อได้!! บริเวณนี้ทั้งหมดสามารถซื้อได้ข้าถามมาแล้ว เพราะจริงๆ ข้าก็ไม่ได้อยากให้พวกเจ้าปลูกบ้านในที่ดินที่บ้านจ้าวให้มาหรอก เฮ้ออ! อย่างที่พวกเจ้ารู้นั้นล่ะ วันดีคืนดีพวกเขาอาจจะสร้างปัญหาให้พวกเจ้าได้ถึงแม้ว่าจะมีสัญญามีพยานแล้ว แต่ว่าคนพาลอย่างไรก็เป็นคนพาลวันยังค่ำ ถ้าหากว่าพวกเจ้าจะซื้อที่ใหม่แล้วสู้ไปปลูกบริเวณของตัวเองจะดีกว่านะ"

หัวหน้าหมู่บ้านนั้นอย่างที่ทราบคือรู้นิสัยของลูกบ้านทุกคนดีเขาเลยไม่อยากจะให้จ้าวเม่ยไปสร้างบ้านบนที่ดินร้างแห่งนั้นหากว่าสามารถซื้อที่ใหม่ได้

"เช่นนั้นข้าต้องการบริเวณนี้ทั้งหมดเจ้าค่ะ รวมทั้งภูเขานี้ด้วย"

จ้าวเว่ยเว่ยชี้บริเวรรอบๆ ภูเขาและลำธารนั้นและเลยมาถึงพื้นที่ที่ติดกับที่ดินร้างของตระกูลจ้าวซึ่งเธอซื้อเอาไว้แค่นิดหน่อยให้พวกมันแค่เชื่อมกันเท่านั้น ไม่แน่หากว่าในอนาคตมีปัญหาเกิดขึ้นพวกนางก็ทำรั่วกำแพงกั้นซะก็สิ้นเรื่อง

"อะ...เอาทั้งหมดเลยหรือนังหนู จ้าวเม่ยเจ้าก็เห็นด้วยกับนังหนูนี้หรือ?"