บ้านใกล้เคียงรัก

“สวัสดีค่ะ… คุณคนข้างบ้าน วันนี้บ้านเป็นอะไรอีกคะ ไฟดับ ไฟไหม้ หรือว่างูเข้าบ้าน เสียงดังแต่เช้าเลย?” ปรางทิพย์ยิ้มแป้นถามเขาด้วยน้ำเสียงสุภาพปนเหน็บแนม
“ไฟไม่ได้ดับ ไฟไม่ได้ไหม้ แล้วงูก็ไม่ได้เข้าบ้านด้วยครับ… ไม่ต้องเป็นห่วง” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ ไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับคำพูดของปรางทิพย์สักนิด หรือเขาจะไม่รู้ว่าเธอกำลังเหน็บแนมเขาอยู่
“ฮ่า ๆ งั้นก็ดีค่ะ ดีแล้ว… ดีมาก ถ้างั้นทำไมเช้านี้ถึงเสียงดังแต่เช้าล่ะคะ ไม่คิดว่ามันจะรบกวนบ้านข้างๆเหรอ” ปรางทิพย์กดเสียงต่ำในประโยคสุดท้าย ก่อนจะตกตะลึงกับคำตอบของคนตัวโตสูงที่เอ่ยตอบเธอ
“ก็ไม่น่ารบกวนนะครับ เพราะคุณก็ดูปกติดี” เขายิ้มอ่อนตบท้ายประโยค เล่นเอาเกือบจะโกรธไม่ลงเลย ไม่รู้เลยว่านี่เขาไม่รู้จริงๆ หรือว่ากำลังกวนเธอกันแน่