เมียลับไร้ค่า

ด้วยความประทับใจในตัวของชายหนุ่ม ทำให้รสิกายอมรับข้อเสนอขึ้นมาเป็นเมียลับให้ทยากร เธอหลงรักอีกฝ่ายสุดหัวใจ 

แม้จะรู้ดีว่าทยากรนั้นไม่ได้ต้องการความรักจากเธอเลยแม้แต่น้อย สิ่งเดียวที่เขาอยากได้ มีแค่เพียงความสาวของเธอเท่านั้น

เมื่อวันนั้นมาถึง วันที่เขาพบใครที่คู่ควร รสิกาเลยจำเป็นต้องออกมาใช้ชีวิตของตนเอง เฝ้ามองทยากรกับผู้หญิงที่เหมาะสมคู่ควรเขารักกัน ส่วนเธอนั้นมีแต่คราบน้ำตาและความเสียใจ

****
ตัวอย่างบางตอน

"เปิดประตูให้ฉัน เราต้องคุยกัน ฉันคิดถึงเธอนะสิ" ร่างสูงยืนเกาะขอบรั้วเอาไว้
ด้วยความคิดถึงที่มีต่ออีกฝ่ายทำให้ทยากรทิ้งงานอบรมประจำปีมา เขาอยากมาหารสิกาเป็นครั้งสุดท้าย อีกอย่างการที่อีกฝ่ายปิดช่องทางการสื่อสารระหว่างเรานั้น มันทำให้เขารู้สึกว่าเหมือนตัวเองกำลังขาดอะไรสักอย่างไปในชีวิต
"ขอโทษด้วยนะคะคุณกร กลับไปเถอะค่ะ" รสิกาสกัดกั้นน้ำตาของตนเองไม่ให้ไหลออกมา ในขณะที่คุยกันอยู่นี้ ร่างบางเลือกที่จะยืนหันหลังให้อีกฝ่าย
"สิ ตอนนี้มันดึกมากแล้วนะ ขอฉันเข้าไปข้างในหน่อยได้ไหม" เขาทำทีขอร้อง ทั้งที่ในใจตอนนี้มันร้อนรนคล้ายกับมีไฟเผาไหม้ในหัวใจของเขา
ทยากรหนีกลับกรุงเทพมาก่อน โดยอ้างกับกอบกุลว่าตัวเองไม่สบาย เขาให้รถตู้มาส่ง แล้วสั่งให้ไปรับอีกฝ่ายตอนขากลับ ส่วนตัวเองพอไปถึงบ้านก็ขับรถออกมา
ร่างสูงไปรอรสิกาที่หน้าคณะ เห็นนมอิ่มบอกว่าร่างบางไปทำงานที่คณะทุกวันในช่วงนี้ ดังนั้นเขาเลยมารอที่นี่ ไปรออีกฝ่ายที่รถ หวังจะสะกดรอยตามเพื่อให้ได้ที่อยู่ของเธอ
เขาต้องไปรอที่หน้าร้านหมูกระทะมาหลายชั่วโมง นั่งตบยุงจนเหนื่อย จนกระทั่งเห็นว่าเพื่อนชายของรสิกาขับรถมาส่ง ในตอนนั้นเองที่ความโกรธของเขามันพลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะแค่จากกันวันเดียวรสิกาก็หาที่ซบใหม่ได้แล้ว
"ให้ฉันเข้าบ้าน เธออย่าลืมฐานะของตัวเองสิ" เขากดเสียงเข้ม ด้วยว่าอีกฝ่ายทำท่าเหมือนจะหนีจากกันไป ในใจของทยากรเหมือนมีเหล็กร้อนมาสอยเอาเนื้อของหัวใจ
"บอกว่าให้ฉันเข้าบ้าน!" เขาสั่งเธออีกครั้ง
"ขอโทษนะคะคุณกรแต่เราอย่าเจอกันอีกเลยค่ะ" แม้ว่าหัวใจดวงนี้มันจะเจ็บปวด แม้ว่ามันอยากจะกอดเขาอีกสักครั้ง อยากได้ยินเสียงนุ่มนวลยามเมื่อเขากล่าวเอาใจของเธอ แต่รสิกาคนนี้จะขอตัดใจครั้งนี้ครั้งสุดท้าย
ว่าแล้วเจ้าของบ้านเช่าก็เดินเข้าบ้านของตนเองไปโดยไม่หันกลับมามองอีกฝ่าย
ด้านทยากรหรือจะยอมแพ้ เขาเริ่มปีนรั้วบ้าน หากว่ารสิกาจะแจ้งตำรวจมาจับผัวตัวเองก็ถือว่าอีกฝ่ายเป็นคนกล้าหาญดี แต่ในความคิดของเขานั้นอีกฝ่ายคงไม่กล้าอย่างแน่นอน
"เอ๊ะ นี่คุณกรกลับไปนะคะ อย่าทำอย่างนี้!" รสิกาวิ่งกลับมาแล้วพยายามจะไล่เขาไป ใจนึงก็เป็นห่วง หากแต่อีกใจนั้นก็นึกชังว่าทำไมเขาพูดไม่รู้เรื่อง
ประธานหนุ่มเจ้าของบริษัทมูลค่าหมื่นล้านกระโดดลงมาที่พื้นบ้านของรสิกาอย่างสง่างาม ทว่าแววตาและใบหน้าของเขานั้นคล้ายกับมีโทสะ
"คุณกรอย่านะคะ" เธอว่าแล้วร้องออกมาเมื่อเขาวิ่งเข้ามาหากัน ขาเล็กแสนสั้นหรือจะทันบุรุษที่มีช่วงขายาวกว่ามาก ไม่ถึงอึดใจเขาก็คว้าเธอมาไว้ในอ้อมแขนได้แล้ว
"กล้าดียังไงถึงไปกับผู้ชายอื่น" โทสะของเขาลุกฮือ รู้แหละว่าเขามันบ้า จำได้ว่าตัวเองเป็นคนไล่เธอออกมาจากชีวิต แต่ทยากรไม่ทันได้คิดว่าอีกฝ่ายจะรีบมีแฟนขนาดนี้
"นี่ปล่อยนะคะคุณกร"
"ไม่ปล่อย เด็กไม่ดีต้องถูกลงโทษ!"

****
ระบบ ios แนะนำให้ซื้อที่ mebmarket.com จะได้ราคาที่สะบายกระเป๋ามากกว่าค่ะ