มาเฟียคนนั้นเป็นเมียของเด็กหน้าหวาน!

เขาเคยสงสัยและมึนงงไปหมดว่าระหว่างเขากับซานหลงเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนที่เขาอายุยี่สิบสองเราสองคนเคยมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน แต่บางทีอาจจะเป็นเขาที่คิดไปเองฝ่ายเดียวเพราะอยู่ๆ ซานหลงก็เปลี่ยนไปจากเดิมอย่างเห็นได้ชัด เรื่องบนเตียงที่เมื่อก่อนเขาเคยเป็นคนโปรดก็ไม่มีอีกแล้ว
บนเตียงนั้นคงจะมีชายหนุ่มมากหน้าหลายตาสลับหมุนเวียนเปลี่ยนกันไป แต่ก็ช่างเถอะ ตอนนั้นคงเป็นเขาที่คิดไปเองจริงๆ ซานหลงน่ะเหรอจะรู้สึกดีกับเขา ที่เก็บเขาไว้ใกล้ตัวก็คงเป็นเพราะกลัวเขาจะวางแผนแก้แค้นให้พ่อกับแม่เสียมากกว่า
ดีแล้วที่เป็นแบบนี้ ตอนนั้นเขาเองก็เผลอใจไปกับความใกล้ชิดเหมือนกัน กับฆาตกรที่ฆ่าพ่อแม่เขาอย่างเลือดเย็น ไม่ต้องรักน่ะดีแล้ว
"พรุ่งนี้ผมค่อยมาใหม่แล้วกัน" เหยียนเฟิ่งบอก กำลังจะหันหลังเดินกลับแต่ประตูห้องก็เปิดออกเสียก่อน คนที่เดินออกมาเป็นผู้ชายตัวสูง หน้าตาหล่อเหลาใช้ได้แต่มีรอยสักเต็มตัว อีกฝ่ายมองเขากับไท่หยางสลับกันก่อนจะผิวปากหวือเดินจากไป
คงจะได้เงินไปไม่น้อยเพราเห็นในมือกำลังนับธนบัตรเป็นฟ่อนเชียว
"คุณเหยียนเฟิ่งจะ"
"ผมเข้าไปคุยตอนนี้เลยก็ได้" ไม่รอให้บอดี้การ์ดของคุณท่านถามจบ เหยียนเฟิ่งเดินเข้ามาในห้องและปิดประตูเสร็จสรรพ ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าย่นจมูกกับกลิ่นเทียนหอม กลิ่นของซิการ์และกลิ่นกามลอยคลุ้งปนกันไปหมด...


นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น 9 ตอนจบ