ให้ตัวประกอบเช่นข้า มีชีวิตรอดอยู่ต่อไปเถิด

เพียงเพราะหักโหมทำงานหนักจนเผลอหลับคาหนังสือนิยายไป สุดที่ใครจะคาดคิดเมื่อ จู่ๆ ผมดันทะลุมิติเข้ามาในนิยายเรื่องที่ยังอ่านไม่จบ มิหนำซ้ำยังมีระบบคอยรังแกอีก บัดซบ! มีใครให้ชีวิตเฮงซวยกว่านี้ไหม!



‘จอมใจท่านแม่ทัพ’ นิยายแนวจีนโบราณกึ่งฮาเร็มที่เล่าถึงเรื่องราวชีวิตของนางเอกจื่อลู่ ซึ่งต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากมรสุมชีวิต ก่อนจะถูกหนุ่มน้อยทั้งหลายภายในเรื่องปิ๊งรักเข้าให้ อันเนื่องมาจากหน้าตาที่งามพิลาศหยาดเยิ้มของนางรวมทั้งกิริยาอันแช่มช้อย โดยนางเองเป็นถึงนางรำอันดับหนึ่งจากหอคณิกาชื่อดัง ใครก็ตามที่ได้เห็นนางร่ายรำล้วนเป็นต้องตกหลุมรักกันทั้งสิ้น

และหนึ่งในนั้นก็คือพระเอกของเรื่องเหอตงหยาง อีกฝ่ายเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ที่มีเชื้อสายทายาทบัลลังก์มังกรโดยตรง ชื่อเสียงเลื่องลือเป็นที่หมายปองของสตรีทั่วทั้งเมือง ด้วยภาพลักษ์ภายนอกที่หล่อเหลาไร้เทียบเทียม ไหนจะชาติตระกูลและเกียรติยศนั่นอีก เรียกได้ว่าเทพบุตรจุติลงมาเกิดก็ว่าได้

เนื้อเรื่องหลักๆ ไม่มีอะไรมากนัก นอกจากชีวิตที่รันทดของนางเอกแล้วก็พวกผู้ชายภายในเรื่องที่คอยตามตื๊อ ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครได้ใจนางยกเว้นเสียแต่พระเอกลูกรักนักเขียนคนดีคนเดิมนั่นแหละ

แล้วที่เล่ามาทั้งหมดผมมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับนิยายเรื่องนี้น่ะหรือ…

นั่นเป็นเพราะจู่ๆ ผมดันตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างของตัวประกอบลิ่วล้อที่สุดแสนจะโง่เง่าอย่างเหิงเยว่ ที่ตายอย่างน่าอนาถด้วยฝีมือของพระเอกน่ะสิ! พร้อมกับเสียงพูดของระบบในหัวคอยตามหลอกหลอนจนแทบบ้า

เอาล่ะ ไหนๆ ไอ้ปลาวาฬ(ร่างเดิม) สุดเท่คนนี้ก็ได้รับมอบหมายหน้าที่อันยิ่งใหญ่มาแล้ว ถ้าอย่างนั้นผมก็ขอลองใช้ชีวิตเป็นตัวประกอบเสเพลนี้ดูแล้วกัน!

แล้วไหงระบบถึงมอบภารกิจที่เกี่ยวข้องกับพระเอกให้ผมมากมายแบบนี้ล่ะ?! อยากให้ตูตายอีกรอบรึไงฟะเนี่ย