ผู้คนในวังหลวงล้วนแต่ชอบข่มเหงขันทีตัวน้อย ๆ [ตอนพิเศษ]

"เจ้าได้ยินเรื่องนั้นหรือยัง?"

"สนมรักของฝ่าบาท ให้กำเนิดตัวประหลาดหน้าตาอัปลักษณ์"
"ได้ยินว่าตอนที่ปิดตำหนักสืบสวนก็พบขันทีผู้หนึ่งยังคงมีสิ่งที่บุรุษควรมี เพียงแต่หน้าตาประหลาดพิลึกพิลั่นน่ารังเกียจ"
"หืม? ที่เขาลือกันว่ามีวิธีต่อคืนความเป็นบุรุษน่ะหรือ?"
"ใช่"

"มันไม่ใช่ข่าวลือ...แต่เป็นเรื่องจริง"

สำหรับขันทีตัวน้อยตัวนิดคนหนึ่งในวังหลวง การรู้มากไม่ใช่เรื่องดี พูดมากยิ่งแล้วใหญ่ อะไรไม่ควรเห็นก็ไม่ควรเห็น
อย่างไรเราต่างก็เป็นแค่หนอนแมลงตัวน้อย พยายามเอาชีวิตรอดในกรงนกสีทองคำ

ทว่า...ต่อให้ก้มหน้าต่ำพยายามทำตัวนอบน้อมเป็นมิตรแล้ว
คนใหญ่คนโตในวังหลวงก็ยัง...

เฮ้อ ข่มเหงข้าอีกแล้ว


** NOTE **
เล่มนี้เป็นตอนพิเศษ (เรื่องย่อด้านบนเป็นของเล่มหลัก) รบกวนอ่านเล่มหลักก่อนนะคะ
เนื้อหาในเล่มนี้ส่วนใหญ่เกี่ยวกับใต้เท้าซุน เพราะเขาอร่อยมากค่ะ ยิ่งเขียนยิ่งชอบ แค่ก

** TW บางส่วนอาจไม่ปรากฏในคำเตือน