รักแล้วอย่ามาร้าย

เนื้อหยกหญิงสาวที่มีความฝันที่อยากจะเป็นเชฟดังระดับโลก แต่ต้องถูกดับฝันนั้นเพราะพี่ชายของเธอเอง จนเธอต้องเอาตัวเข้าแลกกับการใช้หนี้ความแค้นของเศรษฐีหนุ่ม

แปลกมากที่เธอเดินมาไกลขนาดนี้บ้านคนก็มี ถนนก็ไม่ได้เปลี่ยวอะไร ทว่าแท็กซี่ก็ไม่เห็นวิ่งผ่านมาสักคัน จนเธอตัดสินใจเดินต่อไปเรื่อย ๆ 9 โมงเช้ากับแสงแดดที่ส่งไอร้อนมาเป็นช่วง ๆ เม็ดเหงื่อเริ่มผุดออกมาจากผิวกาย
"ร้อนจังเลย ขอให้รถวิ่งผ่านมาสักคันทีเถอะ ลูกร้อนเหลือเกิน" เนื้อหยกพูดไม่ทันไร รถสปอร์ตก็วิ่งมาเทียบบนทางเท้าที่เธอเดินอยู่ อาทิปรีบลงมาจากรถทันที
"ไปขึ้นรถ" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างดัง เนื้อหยกได้ยินเธอก็ปรายตามองมา
"คุณอาทิป"
"คุณจะไปไหน"
".."
"ผมถามว่าคุณจะไปไหน"
"ฉันจะกลับบ้านค่ะ" เนื้อหยกพูดจบเธอก็รีบก้าวเดินต่อ
"หยุดอยู่ตรงนั้น แล้วไปขึ้นรถซะ เรามีเรื่องต้องคุยกัน"
"ฉันไม่มีเรื่องอะไรที่จะต้องคุยกับคุณ"
"ได้" อาทิปเดินตามเธอไปติด ๆ เขารีบคว้าแขนเล็กของเธอเอาไว้
"ผมบอกให้หยุดเนื้อหยก"
"ไม่ ฉันจะกลับบ้าน"
"ผมไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น"
"ปล่อยฉันนะคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมฉันต้องทำตามที่คุณสั่งด้วย"
"แล้วเรื่องเมื่อคืน เขาเรียกว่าอะไร นางบำเรอ เด็กเอน คู่ขา คู่นอน หรืออะไรที่เกี่ยวข้องกัน อยากได้เท่าไร?"
"คุณหมายถึงอะไรคะ"
"ค่าตัวของคุณไง จะเอาเท่าไร?"
คนปากร้ายยังคงพูดจาดูถูกเธอไม่หยุด ก่อนที่มือเล็กจะยกขึ้นมาฟาดลงไปที่แก้มสากของเขา ด้วยความโมโหและเจ็บใจ
เพียะ !!
"เลว เลวที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา"
"ได้"
ความอัดแน่นไปด้วยความโทสะเริ่มหมดความอดทน เขาพุ่งเข้าจูบเธออย่างรุนแรง
อุ๊บ !! อื้อ !!
เนื้อหยกรีบผลักร่างใหญ่ของเขาออก ก่อนที่มือเล็กจะยกขึ้นฟาดลงไปที่แก้มสากอีก
เพียะ !!
ดวงตาเข้มขึ้นอย่างน่ากลัวกรามขบเข้าหากันจนเป็นสันนูน ก่อนจะพุ่งเข้าจูบเธออีกครั้ง
อุ๊บ !!
เนื้อหยกได้โอกาสอีกมือเล็กรีบผลักร่างใหญ่ของเขาออก ก่อนที่มือเล็กจะยกขึ้น
"ตบสิ ถ้าคุณตบ ผมจูบ ผมมีเวลาตบจูบกับคุณได้ทั้งวัน ตบสิ"
เนื้อหยกหยุดความบ้าคลั่งเอาไว้ก่อนจะเดินหนีไป
"ผมบอกให้คุณหยุด เนื้อหยก" ความดื้อรั้นของเธอยังคงท้าทายอำนาจของเขา
"ได้ ไม่หยุดใช่ไหม" อาทิปเดินไปลากแขนเธอกลับมาขึ้นรถจนตัวปลิว
"ปล่อยฉันนะ"
"อย่าดิ้น"
"ฉันบอกให้ปล่อย"
"หยุดยั่วโมโหผมสักที"
อาทิปจับเธอยัดเข้าไปในรถพร้อมกับปิดประตูใส่หน้าอย่างแรง เขารีบตามขึ้นไปแล้วขับรถออกไปทันที
"คุณจะพาฉันไปไหน"
"ไปชดใช้กรรมกับสิ่งที่พี่ชายของคุณทำไง"
รถสปอร์ตวิ่งกลับไปบนถนนเส้นเดิมที่เธอเพิ่งเดินผ่านมา เนื้อหยกจำมันได้เป็นอย่างดี