เชลยรัก มาเฟียร้าย

"อือออ"
ร่างบางเผลอครางออกมา แล้วก็ต้องเจ็บจี๊ดที่เนินสาวนั้นเพราะฟันคมขบเอาให้พอเจ็บ
"บอกแล้วว่าห้ามส่งเสียงแม้แต่นิดเดียว"
เขาเดินหน้าต่อเรียวลิ้นแกร่งแหวกว่ายดำดิ่งลงสู่โพรงกุหลาบแสนหวาน และก็รู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดอาจจะจริง เพราะมันไม่มีร่องรอยของการร่วมเพศเลย ถึงแม้มันจะชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำหวานแต่ก็เป็นกลิ่นของเธอไม่ได้มีสิ่งใดปลอมปน และนั่นที่ทำให้เขาพึงพอใจ

ลิ้นร้อนยังกวาดกลืนน้ำหวานของเธอไม่หยุด ความเสียวรัญจวนจนแทบดิ้นตายแต่ห้ามร้องทำให้เธอต้องกัดข้อมือตัวเองเอาไว้แน่น ความรู้สึกพุ่งขึ้นสูงเท่าไรฟันคมก็ยิ่งขบกันแน่นอย่างลืมตัว จนกระทั่งขาเรียวกำลังจะเกร็งตัวเขาจึงหยุด สวรรค์แสนงามของดาริกาล่มลงแค่นั้น
"ฮือออ"
ร่างบางสะอื้น เหมือนถูกเขาโอบอุ้มให้ลอยลิบลิ่วขึ้นสู่ที่สูงแล้วถีบให้ร่วงลงสู่พื้นพร้อมกับเหยียบย่ำด้วยสองเท้าของเขา
"ร้องขอฉันสิ แล้วฉันจะเมตตาสงเคราะห์ให้"
คำพูดเหยียบย่ำศักดิ์ศรีพร้อมกับมือร้ายที่กำลังไต่อยู่ที่หน้าขา
"ไหนบอกที ว่าเทสมันทำท่าไหนบ้าง รถถึงได้โยกทั้งคันแบบนั้น แล้วเธอชอบท่าไหนที่สุด"
เงียบ
"พูด!!" พร้อมกับนิ้วร้ายที่จ้วงดิ่งลงช่องเกษรกุหลาบแสนหวาน
"ชอบทุกท่า แค่หายใจรดต้นคอ ก็เสร็จแล้ว ไม่ต้องออกแรงลากคันไถแบบคุณหรอก"
คำเปรียบเปรยแสนเจ็บแสบของเธอทำเอาเตชิณสมองร้อนระอุ แล้วก็ระเบิดอารมณ์ใส่คนตัวเล็กที่ไม่เจียมตัวในชะตากรรม

ถุงยางอนามัยชนิดพิเศษที่ไม่ได้ใช้สำหรับป้องกัน แต่ไว้สำหรับรสนิยมซาดิสม์โดยเฉพาะถูกสวมเข้ากับลำกายแกร่ง แล้วกดลงร่องสวาทรวดเรียวมิด

ไม่ต้องบอกว่ามันสาหัสขนาดไหน เมื่อปุ่มปมโดยรอบของมันเสียดสีกับผนังอ่อนนุ่มภายใน ร่างบางร้องกรี๊ดสุดเสียง
เพี้ยะ! เพี้ยะ! เพี้ยะ!
ฝ่ามือหนักฟาดก้นเด้งแรงๆ จนเป็นรอยแดงห้านิ้ว ดาริกาผวาเฮือกด้วยความเจ็บทรมานทั้งภายนอกและภายใน พร้อมกับดวงใจที่เจ็บร้าวแหลกสลาย
สะโพกแกร่งสวนเข้าออกอย่างไม่ยอมอ่อนข้อให้กับคนตัวเล็กที่ร้องไห้ตัวสั่นอยู่ในขณะนี้ สองมือเล็กยกขึ้นมาดันหน้าท้องเขาไว้ แต่ก็ไม่ช่วยอะไรเลย จนเริ่มรู้สึกแสบไปหมด


เตชิณบอกตัวเองว่าเขาไม่มีความสุขเลยที่ทำแบบนี้ มันไม่ใช่แบบที่เขาต้องการสักนิด ต่อให้ทำทั้งคืนเขา็ไม่มีทางไปถึงจุดหมายได้แน่นอน

แต่ก็อยากทำโทษดาริกาให้รู้จักความร้ายกาจทารุณของเขาบ้าง ไม่ใช่เอาแต่ดื้อดึง เหมือนไม่เข็ดไม่หลาบแบบนี้
"คุณเตชิณคะ ได้โปรด มันแสบไปหมดแล้ว"
เธอร้องบอกเขาเสียงเบาหวิว
"ขอโทษฉันสิ ขอโทษที่ดื้อดึงไม่ยอมจำนนสักที"