รอยตราราตรี

สี่ปีก่อนเธอเป็นแรงผลักดันให้เขายังอยากมีชีวิตอยู่
แม้จะรู้ว่าหนทางข้างหน้าลำบากเพียงใด
วันนี้เธอก็ยังคงมีความหมายเท่าหัวใจเขาเช่นเดิม

รัตติพงศ์เห็นบุหลันกัลยามาตั้งแต่เธอยังใช้คำนำหน้าชื่อว่าเด็กหญิง
เขาเฝ้ามองเธอเติบโตในฐานะเพื่อนสนิทของพี่ชายของเธอ
จนกระทั่งเธอเข้ามายึดครองพื้นที่พิเศษในหัวใจโดยไม่ทันรู้ตัว
ทว่า...โลกที่เขาใช้ชีวิตอยู่นั้นแสนอันตราย
เขาไม่อาจดึงเธอผู้สำคัญเท่าลมหายใจมาเสี่ยง
ดังนั้นเขาจึงได้แต่อดทนและพยายามทำทุกอย่าง
เพื่อให้มีวันที่เขาสามารถขอให้เธอมาอยู่เคียงข้างได้อย่างเต็มภาคภูมิ

ระหว่างเธอกับเขาไม่มีคำขอ
ไม่มีคำสัญญา
ไม่มีการตกปากรับคำใดๆ
หากไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เธอก็รอให้เขากลับมา