พ่ายรักพระชายาที่รัก

แต่เดิมเขาก็รำคาญว่าที่คู่หมั้นอยู่แล้ว ทั้งบอบบาง อ่อนแอและน่าเบื่อ แต่ทำไมนานวันเข้าถึงเริ่มขาดนางไม่ได้ "จะมากเกินไปแล้ว! ข้าอุตส่าห์ไปง้อถึงจวนแต่นางกลับหลบหน้าข้า อันลี่ซินเจ้าช่างน่าโมโหนัก!"

"อันลี่ซิน" บุตรีราชครูที่เย่อหยิ่ง เคร่งครัดในกฎระเบียบ สตรีสูงศักดิ์แห่งต้าซ่ง

"เว่ยซ่างเจวี๋ย" เว่ยอ๋องที่เป็นขุนพลแม่ทัพใหญ่แห่งดินแดนบูรพา

ดุดัน เด็ดขาดและไม่อ่อนโยน และไม่เคยหลงใหลในอิสตรี





"น่าเสียดายที่นางจะได้แต่งงานกับคนเช่นข้าซึ่งมิได้ชื่นชมบุปผาเท่าใดนัก

ดูท่าครานี้อันลี่ซินคงจะเป็นเพียงดอกเหมยที่อยู่ในแจกันทองเท่านั้น

จะคาดหวังให้ข้าหมั่นรดน้ำเพื่อให้บุปผางดงามตลอดเวลาหาได้ไม่"





นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรัก โรแมนติกมีดราม่าเพียงเล็กน้อย

พระเอกเย่อหยิ่งดุจพยัคฆ์ คอหักเยี่ยงหมาในตอนท้าย

นางเอกของเรายอมตอนแรก ๆ

แต่เมื่อหมดความอดทนก็ทำให้เสือกลายเป็นหมาทันที

เรื่องนี้ไม่ได้มีปมซับซ้อนมากมาย

เน้นความสัมพันธ์ของตัวละครเป็นหลัก

หวังว่าจะถูกในนักอ่านทุกคนนะคะ

** ระบบ IOS ซื้อในเวปได้ราคาถูกกว่านะคะ