ถึงคุณที่ไม่ไยดีกัน

"เมื่อก่อนไม่เห็นพูดกับว่านแบบนี้เลย"

"นั่นมันเมื่อก่อน"

"แล้วอันไหนคือตัวตนจริง ๆ ของคุณกันแน่"

"แล้วคิดว่าอันไหนล่ะ"

"ถ้าคุณเป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกก็ไม่น่ามาแสดงละครให้ ว่าน..." หลงรักเธอจะพูดคำนั้นออกไปแต่ก็ยั้งปากเอาไว้ได้ก่อน ทำแค่เพียงก้มหน้าก้มตา มองอะไรไปเรื่อยเปื่อยของเธอไป

"หลงรักกันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ" ธายุกรหันไปคดข้าวใส่จาน วางโปะหน้าด้วยไข่เจียว แล้วสไลด์จานส่งไปให้ปภานันท์ที่นั่งซึม "ก็ขอโทษด้วยก็แล้วกัน ที่ทำแบบนั้น ขอโทษที่ทำให้หลงรัก"