ดูเหมือนว่าผู้ชายห้องบนสุดเป็นฆาตกรต่อเนื่อง [บทสัมภาษณ์พิเศษ]

"ในที่สุดคอนโดของเราก็มีคนย้ายเข้ามาใหม่!"
"ใครน่ะเหรอ? ก็เจ้าของห้องชุดชั้น 12 ที่ทิ้งร้างไปตั้งหลายปี เป็นผู้มีพลังพิเศษระดับสูงละมั้ง ท่าทางน่ากลัวมากเลย..."

"เห็นเขาลือกันว่า...คนคนนั้นจริง ๆ แล้วเป็นฆาตกรต่อเนื่องล่ะ"


แต่ในยุควันสิ้นโลกแบบนี้ใครบ้างไม่เคยฆ่าคน?

ผ่านมาสิบปีนับตั้งแต่อุบัติแห่งหายนะครั้งแรกเริ่มต้นขึ้น ตอนนี้มนุษยชาติหลงเหลือไม่ถึงสิบล้านคน ซึ่ง...หายไปไหนบ้างก็เดากันได้อยู่แหละ ในยุคสมัยที่ทรัพยากรมีค่ากว่าชีวิตแบบนี้การฆ่าคนเป็นเรื่องปกติสามัญมาก ๆ

ทว่าผมที่เป็น [คนธรรมดา] ไม่ใช่ [ผู้มีพลังพิเศษ] กลับไม่ค่อยจะคุ้นกับการรบราฆ่าฟันสักเท่าไหร่

ทำไมน่ะเหรอ?
ก็สถานะของคนธรรมดาในตอนนี้ก็เหมือนกับแพนด้าในสวนอนุรักษ์นั่นแหละ!
เหลือจำนวนน้อยนิด ต้องทุ่มเททรัพยากรเลี้ยงไว้อย่างดี!!
ทางกองทัพ (และน้องชายที่เป็นถึงพันเอกของผม) ก็เลยสร้างคอนโดแห่งหนึ่งให้พวกเราอยู่ มีน้ำ มีไฟ มีอาหารส่งให้สามมื้อต่อวัน เรียกว่าชีวิตดีมีความสุขมากกกก

แล้วอยู่มาวันหนึ่ง เจ้าของชั้น 12 ที่หายตัวไปนานก็กลับมา

ชาวคอนโดที่ส่วนมากเป็นคนธรรมดาก็ตื่นตระหนก เพราะอีกฝ่ายไม่ได้แค่เป็นผู้มีพลังพิเศษระดับสูง แต่ดันเดินตัวเปื้อนเลือด ถือถุงดำดิ้นได้ หิ้วกระสอบร่างมนุษย์...เสริมสร้างข่าวลือว่าเขาเป็นฆาตกรต่อเนื่องให้ยิ่งโด่งดังขึ้นไปอีก

ผมเองก็หวั่นใจ
เพราะแมวเลี้ยงของผู้ชายห้องบนสุด...ดันชอบแอบมานอนเล่นห้องผมนี่สิ
.
.
.
.

หมายเหตุ
**เล่มนี้เป็นบทสัมภาษณ์พิเศษ แนะนำให้อ่านหลังเล่ม 1 แต่ว่าก่อนเล่ม 2 นะคะ
***สิ้นสุดการแจกให้อ่านฟรีหลังวางจำหน่ายเล่มสอง