Toxic Sweetheart เผื่อว่าแพทจะพอ

พี่แพท คือหญิงสาวที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของฉัน ฉุดดึงออกไปจากความย่ำแย่ที่ต้องเผชิญมาตลอด ในอ้อมกอดอันอบอุ่นของเธอนั้น ราวกับเป็นพื้นที่ปลอดภัยซึ่งในชีวิตฉันไม่เคยได้พบเจอมาก่อน

เธอซื้อเสื้อผ้าให้ ยกบัตรเครดิตเสริมให้ พาย้ายไปอยู่ด้วยกัน
เธอจูบกับฉันอย่างหลงใหลรักใคร่ ร่างกายของเราแนบชิดแบ่งปันความอุ่นทุกคืนวัน
เธอเอ็นดูตุ๊กตากระต่ายตัวที่ฉันมองว่าเป็นเพื่อนตัวโปรด ไม่เคยมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระสักนิดเดียว

แต่แล้ววันหนึ่ง พี่แพทก็บอกว่ามีเรื่องสำคัญอยากจะบอกกับฉัน เธอพูดสิ่งนั้นอย่างตรงไปตรงมา ...และมันผิดหรือเปล่านะ ที่ฉันไม่อยากจะยอมรับเลย จนกลายเป็นว่าเราเกือบโต้เถียงกัน

"ถ้าพี่ไม่ได้ทำอะไรบกพร่องในฐานะแฟน แล้วทำไมพี่ถึงมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้ล่ะคะ น้องซินหึงพี่? ทั้งที่พี่เปิดตัวว่าหนูเป็นแฟนน่ะนะ อะไรกัน มันก็แค่เรื่องสนุกเอง นี่หนูไม่ไว้ใจพี่หรอกเหรอ?"
"ป...เปล่านะคะ!"
"ถ้างั้น น้องซินก็ควรยอม จริงไหมคะ?"

คำพูดและการกระทำของเธอ โน้มน้าวให้ฉันจำใจยอมรับการที่พี่แพทจะ ไปมีอะไรกับคนอื่น แม้ว่าเราจะยังคบกัน ฉันรู้ดีว่าความสัมพันธ์แบบเปิดคืออะไร รู้ว่ามีคู่รักที่ยอมรับได้ แต่ไม่ใช่กับฉัน ฉันปวดหนึบหัวใจเหลือเกินในทุกครั้งที่เธอออกไปไล่ไขว่คว้าผู้หญิงคนอื่น หมกมุ่นสนใจเรื่องของหล่อนทั้งหลาย

แต่คนอ่อนแอไร้ทางเลือกอย่างฉันไม่มีอะไรที่ทำได้มากกว่าภาวนา
ต่อให้ต้องเจ็บปวดและร้องไห้ลำพังยามค่ำคืน ฉันก็ยังคงภาวนาให้สักวันหนึ่ง พี่แพทจะพอกับทุกอย่าง แล้วหันมาสนใจแค่ฉันคนเดียว เฝ้าฝันถึงวันที่ชีวิตสงบสุขของสองเรามาเยือน

แทบทุกวัน ฉันอิงศีรษะลงซบกับแขนที่ขอบหน้าต่าง คิดถึงเธอ ทำอาหารเอาไว้รอเธอ แม้ว่าเธอจะกำลังทำอะไร แบบนั้น กับคนอื่นอยู่ก็ตาม