กลลวงบ่วงตะวัน

“คันตรงไหนก็บอกมา จะเกาให้”

“ไม่เอาจะเกาเอง”

“ตามใจ อ่อเกาเสร็จแล้วช่วยใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยเสียด้วย เข้าใจมั๊ย” ตะวันสั่งเสียงเข้มพลางผละออกห่างมานั่งอยู่ริมเตียงพยายามไม่มองต่ำจากใบหน้าหญิงสาวมากนัก ยอมรับได้อย่างไม่อายเลยว่าผู้หญิงตัวเล็กๆบางๆอย่างกุลยาก็ดูน่ารักน่าปรารถนาได้ไม่หยอกเหมือนกัน

“ไม่เข้าใจ ก็มันร้อน มันหงุดหงิดนี่” คนเมาเริ่มขึ้นเสียง ไม่พอใจที่ถูกสั่ง หญิงสาวลงมือเกาหน้าอกตัวเองแรงๆด้วยความโมโห อีตาบ้านี่มันเป็นใครถึงได้กล้ามาสั่งลูกสาวเจ้าสัวพิสุทธิ์อย่างเธอ

“คันหนักแบบนั้นไปอาบน้ำมั๊ย ฉันยินดีให้เธอใช้ห้องน้ำ” ตะวันบอกด้วยความหวังดีแต่กลับถูกคนเมาตะคอกกลับจนแทบหงายตกเตียง

“ไม่อาบ ขี้เกียจ”

“ยัยเด็กสกปรก”