นางฟ้าของยอดเมฆ

คนเถื่อนอย่างเขา ชีวิตที่ผ่านมาล้วนเจอแต่ศัตรูอีกทั้งความโหดเหี้ยมของผู้คน ใครจะไปคิดว่าจู่ๆ เขาก็ต้องมีเมียและลูกสาวแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
ซ้ำร้ายยัยหนูก็ทั้งน่ารักทั้งป่วน ซึ่งนายหัวยอดเมฆก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้กับโลกใบใหม่ที่เขาได้พบเจอ
..........
"จุนยุงหอมแก้มจุนแม่"
"ได้หรือเปล่าล่ะ ตังค์ตังค์หวงคุณแม่มั้ย"
"ไม่หวง หอมได้" เด็กหญิงฉีกยิ้มให้เขาอย่างคนใจกว้าง
ใบข้าวเห็นแล้วก็เป็นห่วงเหลือเกิน นับวันคนตัวโตกับคนตัวเล็กก็เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย หากทั้งสองผูกพันกันมากกว่านี้และถึงวันที่เธอต้องแยกทางจากนายหัว ลูกสาวของเธอจะไม่เศร้าเพราะรู้สึกสูญเสียหรอกหรือ
ยิ่งได้ยินสองคนคุยกันก็ยิ่งละเหี่ยใจ ไม่ว่าจุนยุงจะพูดอะไรเจ้าตัวเล็กก็อือออเชื่อฟังกันไปซะหมด
ผิดกับเวลาที่อยู่กับเธอ หิวก็ร้องไห้ นอนน้อยหงุดหงิดก็ร้องไห้ แต่กับ จุนยุง ก็ไม่เห็นว่าจะขัดใจกันแม้แต่เรื่องเดียว