อ้อนรักผู้ปกครองคนโปรด

[เลออน x หวันยิหวา]

เธอแอบหวั่นไหวกับผู้ปกครองหนุ่ม
เขาลุ่มหลงในความเป็นเธอจนแทบคลั่ง

เลออนเจอกับเด็กผู้หญิงไร้เดียงสาแสนอาภัพที่โชคชะตาเล่นตลกร้ายกับเธอตั้งแต่เยาว์วัย ลิขิตไว้ให้พบกับครอบครัวของเขาด้วยเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต

บางช่วงบางตอน

"พี่สิงห์เมาหรือเปล่าคะ" หลังกลับมาจากบอกข่าวดีเพื่อนๆ ผ่านโทรศัพท์เธอก็เห็นผู้ปกครองหนุ่มดื่มไปหลายแก้ว เวลาเลออนดื่มหนักมักมีเรื่องให้หงุดหงิด มีอะไรกวนใจเขาหรือเปล่านะ ระหว่างเดินทางกลับก็เอาแต่นั่งเงียบไม่ยอมคุยกลับเธอสักคำ
"นิดหน่อย" ร่างสูงตอบในลำคอก่อนล้มตัวแผ่หลาลงโซฟาห้องนั่งเล่น ถึงจะดื่มหนักแต่เขามันพวกคอทองแดงเหล้าแค่นั้นทำอะไรไม่ได้
แค่แกล้งเมาให้อีกคนเอาใจใส่
-----------------------------------

"แต่ว่า...พี่ควรลงโทษคนที่ปิดบังเรื่องนี้ยังไงดีนะ" เลออนใช้หลังข้อนิ้วชี้เกลี่ยแก้มนวลไปมาไล่ลงมาที่ริมฝีปากเล็กของหญิงสาว "ปากสวยๆ นี่หรือเปล่าที่ไม่ยอมบอกเล่าให้พี่ฟังจนต้องรู้จากปากของคนอื่น"
สายตาคมจดจ้องอยู่ที่ใบหน้าสวยของคนตัวเล็ก เขาลากมือไปที่ใบหูเล็กปลายนิ้วหัวแม่มือเกลี่ยไปมา สัมผัสบางเบาจากชายหนุ่มทำเอาหวันยิหวาคล้อยตามได้ไม่ยาก ขนกายลุกชันเมื่อเลออนเริ่มชี้นำให้เธอตกไปยังหลุมพรางที่เขาสร้างขึ้น
"พี่สิงห์..." หวันยิหวาเรียกคู่หมั้นหนุ่มเสียงเครือ
เธอไม่ได้จะร้องไห้...แต่ก็แค่หวั่นใจ
"หืม น้องหวันคิดว่าพี่ควรลงโทษเด็กดื้อยังไงดี"
เขาถามเหมือนคนใจดีทว่านัยน์ตากลับเข้มขึ้นด้วยอารมณ์บางอย่าง

------------------------------------

"เด็กเจ้าเล่ห์"
"เจ้าเล่ห์เหมือนคนเลี้ยงมาค่ะ"
หญิงสาวยิ้มจนตาหยี จนคนมองก็มีความสุขไปด้วย
เขาชุบเลี้ยงเธอมาตั้งแต่ตัวเท่าเมี่ยงด้วยความเจ้าเล่ห์แสนกล แล้วทำไมเธอจะไม่ใช้วิชาที่เขาถ่ายทอดให้กันเล่า เธอจะใช้ความร้ายกาจมอมเมาเขาจนถอนตัวไม่ขึ้นเลยล่ะ
'เขาแสนดีกับเธอขนาดนี้เรื่องอะไรจะยอมให้คนอื่นแย่งไป'


*นิยายรักฟีลกู้ด
พระเอกธงเขียวแบบล้านเปอร์เซ็น
นางเอกออกแนวดื้อๆ ซนๆ หน่อย
ไม่มีดราม่าระหว่างพระนาง
ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ