แรก(รัก)แสนชัง

เมื่อเขาพยายามทุกทางเพื่อให้เธอแต่งงานกับเขา "อย่าคิดมากซิคะ คุณไม่ได้ได้ฉัน เราแค่เอากันแค่นั้นเอง ฉันไม่ถือ"

พระเอก: ชวินทร์ (วิน)

นางเอก: ญาณิน (ณิน)

พวกเขาเป็นรักแรกของกันและกัน แต่เพราะชวินทร์ดูต่ำต้อยในสายตาคุณอรดีมารดาของญาณิน ทั้งคู่เลยตัดสินใจหนีตามกันไป แต่สุดท้ายญาณินก็ถูกตามตัวกลับมาจนได้ และนี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชวินทร์ถูกครอบครัวญาณินใส่ร้ายจนเขาต้องติดคุกถึง 2 ปี แต่เขาในวันนี้ไม่ใช่ชวินทร์ไอ้กุ๊ยต่ำต้อยคนเดิมอีกต่อไป เขากลายเป็นคุณชวินทร์ผู้ถือหุ้นอีกคนของเคซีกรุ๊ป และการกลับมาครั้งนี้ เพื่อทวงทุกอย่างคืน

ร่างสูงใหญ่จึงเดินเข้าไปดักด้านหน้าของหญิงสาว

"คุณ!!!.คุณชวินทร์ "ญาณินสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ "คุณชวินทร์มีธุระอะไรกับดิฉันรึเปล่าคะ?"

เขามองหน้าเธอ แววตาขุ่นมัวกดต่ำ ผู้หญิงประเภทไหนที่ลืมผู้ชายคนแรกในชีวิตได้หมดจดขนาดนี้ ถ้านี่คือการเล่นละคร ก็นับว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ

"ณิน.คุณต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ ต้องแกล้งไม่รู้จักกันขนาดนี้เลยเหรอ "

"คุณ.คุณกำลังพูดเรื่องอะไรคะ เราเราสองคนเคยรู้จักกันเหรอคะ?"

"หึ.." ชายหนุ่มพ่นเสียงหัวเราะแหบแห้งออกมาเบาๆ "คุณกำลังจะบอกว่าคุณไม่รู้จักผม?"

"ค่ะ..ฉันไม่รู้จักคุณมาก่อน "ญาณินตอบตามความจริง เธอถอยหลังออกห่างจากเขาหนึ่งก้าวเพื่อเว้นระยะ เพราะเริ่มรู้สึกถึงการคุกคามจากอีกฝ่าย

"การละครชัดๆ ถ้าคุณอยากลืมอดีต ก็แค่บอกมาตรงๆ ไม่เห็นต้องแสร้งทำเป็นจำกันไม่ได้แบบนี้ มันทุเรศเข้าใจไหม?" มือหนาพูดพลางคว้าเข้าที่แขนของหญิงสาวอย่างลืมตัว

"คุณชวินทร์.คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือไง ปล่อยแขนดิฉันนะคะ ดิฉันไม่เคยรู้จักคุณมาก่อน ปล่อย.งั้นฉันจะตะโกนให้คนในงานมาช่วยนะคะ"

จำผัวเก่าไม่ได้.ตลกสิ้นดี.

ญาณินตัวสั่นสะท้าน มือเรียวพยายามแกะมือใหญ่ของชายหนุ่มออกจากแขนของตัวเอง "ปล่อยนะ."

ท่าทางหวาดกลัวของญาณินทำให้เขารู้สึกสับสนไม่น้อย ก่อนที่เขาจะตั้งสติ

ได้..อยากเล่นละคร เขาก็จะเล่นด้วย ดูซิว่าละครเรื่องนี้มันจะจบยังไง