ไม่เหลือทางให้รัก

"เมียน้อยหน้าด้าน!" หากคุณรู้ว่าทำไมฉันถึงเลวทำกับคนพิการได้ลงคอวันนั้นคุณจะสงสารฉัน (กานดา)
"แม้รักภรรยามากแค่ไหนสุดท้ายเขาก็เลือกคนที่สามารถมีทายาทให้กับเขา" (ตริณวัต)
"กราบเท้าฉันสิถ้าอยากหย่า คนอย่างฉันไม่ยอมเจ็บฝ่ายเดียว" (ภวิตา)
****************************************************************************
สปอย 1
"ทำไมแกยังอยู่ที่นี่!" ภวิตานิ่วหน้ามองเหยียดการแต่งกายด้วยเสื้อผ้าเบาบางวาบหวิวในเวลาเช้า
"ดิฉันได้อยู่ทำงานที่นี่อีกสักพักค่ะ" กานดาค่อย ๆ ฉีกยิ้มกว้างแฝงความเยือกเย็นในแววตา
"หน้าด้านอยู่ทำไม!"
"คุณตริณว่าจ้างให้ฉันทำงานใหม่"
"ไร้ความสามารถอย่างเธอจะทำอะไรได้" คิ้วเรียวเลิกขึ้นมองท่าทางยียวนและการแต่งกายของกานดาแล้วรู้สึกใจคอไม่ดี
"งานดูแลคุณตริณเป็นพิเศษค่ะ" กานดายกยิ้มยั่วโมโหหมั่นไส้คุณผู้หญิงขี้เหยียดถนัดกดหัวคนอื่นให้ดูแย่อย่างกับตัวสูงส่งนักหนา
"ดูแลอะไรผัวฉัน" ภวิตากดเสียงต่ำหงุดหงิดตาขวางแม้ปากจะพร่ำบ่นว่าหมดรักสามีทั้งที่ลึก ๆ แล้วยังอาวรณ์
"ดูแลปรนนิบัติในสิ่งที่คุณทำได้ไม่ดีไงคะ" กานดาลากเสียงหยอกลอยหน้าลอยตาไม่เลิก
"อะไร !"
"คุณทำอะไรไม่ดีบ้างล่ะคะ หรือว่ามีเยอะจนนึกไม่ออกเอาเป็นว่าเท่าที่รู้คุณไม่เคยดูแลบ้านไม่เอาอกเอาใจสามี หนักกว่านั้นคือเล่นชู้บกพร่องขนาดนี้ โชคดีนะ...ที่ผัวยังไม่ทิ้ง"
"ไม่ต้องเสือกเรื่องของกู ตอบมาว่ามึงทำอะไรให้ผัวกู!" ภวิตาโกรธตัวสั่นขบกรามขยี้แววตาแข็งกร้าว
"เอากันค่ะ จัดเต็มหลายท่าที่คุณทำไม่ได้เสียงกระแทกยังดังก้องหูอยู่เลย อุ๊บ!พูดแล้วก็อยากผัวของเราสองคนหล่อล่ำแซ่บเว่อร์อ่ะเนอะ" กานดายักคิ้วหลิ่วตายียวน ทำให้คนใจร้อนอย่างภวิตาฉุนเฉียวพุ่งตัวดีดจากรถเข็นหวังไปทำร้ายแต่ร่วงตุบหน้าคะมำบนสนามต่อหน้ากานดาที่ก้มมองแสยะยิ้มชอบใจ
"โถ น่าสงสาร..." เสียงหวานลากยาวเยาะเย้ยแล้วเหล่มองกล้องวงจรปิด ย่อตัวลงเอื้อมมือไปจับแขนคุณผู้หญิงสร้างภาพว่าช่วยเหลือ
"อีสารเลว เข้ามาบ้านกูไม่กี่วันก็คาบผัวกูไปกิน มึงตั้งใจอ่อยผัวกูหวังรวยทางลัดแต่อย่าหวังว่าเขาจะจริงจังมึงก็แค่ที่ระบายความใคร่เพราะคนที่เขารักที่สุดคือกู!" ภวิตาสะบัดแขนออกพร้อมกับชี้หน้าด่ากราด
"เชื่อค่ะว่าเขารักคุณมาก ขนาดคุณเลี้ยงชู้มาเป็นปี หนีไปกับชู้เกิดอุบัติเหตุขาพิการชู้ตายเขายังไม่เลิกกับคุณเลย......" แววตาสวยเยือกเย็นคลอด้วยน้ำใสโกรธแค้นเจ็บเคืองจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอต้องร้าย ภวิตาผงะหน้าซีดตกใจที่คนนอกรู้เรื่องส่วนตัวของเธอ
"แกรู้เรื่องนี้ได้ยังไง!"
"ฮึ!ฉันรู้ด้วยว่าชู้ของคุณเป็นใครทำงานที่ไหน"
"มึงเป็นใคร มึงเป็นใคร!" ภวิตากรีดร้องโวยวายทุบกำปั้นลงดินระบายความเกรี้ยวกราดไม่ได้อย่างใจ
"ลองมองหน้าฉันดี ๆ สิ ว่าเคยเห็นที่ไหน นึกให้ดี ๆ" กานดามองสบตานิ่งแข็งไร้ซึ่งการแสดงแสร้งว่าอ่อนแอแววตาประหม่าเหมือนแรกที่เข้ามาเหยียบบ้านหลังนี้ยิ่งตอนที่ถูกภวิตาสาดน้ำไล่กานดาก็ก้มหน้าแกล้งสะอึกสะอื้นไม่มีน้ำตาสักหยด
ภวิตาหน้าแดงก่ำโมโหกานดากวนประสาททำให้เธอสติแตกสับสนอยากรู้ว่ากานดาคือใคร
"ว๊าย! คุณวิ" แม่บ้านศจีกรีดร้องตกใจเมื่อเห็นคุณหญิงนอนคว่ำบนสนามหญ้าจึงรีบวิ่งหน้าตั้งมาช่วยเหลือ กานดาเหลือบมองศจีแล้วรีบคว้าแขนคุณผู้หญิงมาบีบแน่นโน้มลงกระซิบเบา ๆ
"ใจแข็งไว้อย่าพึ่งกระอักตายไปก่อน เคยแต่ทรยศคนอื่นลองถูกทรยศดูบ้างจะได้รู้ว่าคนที่ถูกแทงข้างหลังมันทรมาน"
***********************************************
สปอย 2
"คุณเลิกปั่นหัวฉันสักที เอาเวลาไปประกันตัวเองดีกว่า ยังไงฉันก็เชื่อพ่อของลูกมากกว่าคุณ" กานดาเชิดหน้าชูคอเย้ยหยันมั่นใจว่าตริณวัตรรักเธอมากกว่าเมียเก่าขี้โมโห ภวิตาหัวเราะลั่นน้ำตานองหน้า
"พ่อของลูกมึงยังเป็นผัวกูอยู่จ้า.....สติก่อนเนอะ อยากได้ผัวเขาขอเมียเขายัง ว้าย! หน้าด้านโดนฟ้องซะหน่อยดีไหมจะได้หายมั่น ฮ่า ๆ ๆ"
"พอสักทีวิ ผมจะหย่ากับคุณ!" ตริณวัตนิ่วหน้าเครียดตะคอกใส่ไม่ไว้หน้าภรรยา