ข้าจะร้ายให้พวกเจ้าจดจำ

ไม่มีอีกแล้วหุ่นเชิดผู้โง่เขลาบูชารักดั่งตามืดบอด หวนคืนมาครั้งนี้ ข้าจะร้ายให้พวกเจ้าจดจำจนตาย ไม่สนวิธีถูก-ผิด ต่อให้ต้องร่วมมือกับทรราชผู้นั้นก็ตาม ทว่าเขากลับตามคลั่งรักข้า! ผะ...ผิดแผนเสียแล้ว!

++++++

"ท่านพี่ไม่กลัวว่าข้าจะหลอกใช้ท่านพี่เพื่อแก้แค้นตระกูลเถาหรือเจ้าคะ"
มือบางที่สัมผัสแก้มสากค่อยๆ เลื่อนไล้ปลายนิ้วมือไปแตะที่ริมฝีปากหนาหยักได้รูป ก่อนจะเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงใสกังวาน
"ข้ายินยอมเป็นสะพานให้เจ้าเหยียบย่ำหลอกใช้ ขอเพียงเจ้าก้าวเท้าเหยียบลงมาบนเรือนร่างข้าก็พอ..."
จ้าวเหวินฮวนตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทว่าดวงตาคมกร้าวกลับพราวระยับก่อนที่มือหนาข้างที่โอบกอดเอวคอดกิ่วไว้หลวมๆ จะเลื่อนขึ้นสูงสอดเข้าไปในผ้าห่มผืนบางที่ห่อหุ้มเรือนกายเปลือยเปล่าอย่างช้าๆ
ผ้าห่มคลุมกายนุ่มลื่นเลื่อนไล้ผ่านเรือนกายบอบบางลงไปกองอยู่ที่พื้นห้อง
"อื้อ..."
คนตัวเล็กถึงกับสะท้านไปทั้งสรรพางค์กายเมื่อมือหนากอบกุมทรวงอกเอาไว้ก่อนจะบีบเฟ้นเคล้นคลึงหน่วงหนักจนหัวใจเจ้ากรรมเต้นระส่ำแทบจับจังหวะไม่ได้
"ทะ...ท่านพี่"
ลู่เสียนเปล่งเสียงเรียกดั่งร้องประท้วงอยู่ในที ทว่าชินอ๋องจ้าวเหวินฮวนกลับโน้มหน้าลงมาใกล้ๆ จนปลายจมูกโด่งชิดปลายจมูกเชิดรั้นคล้ายหยอกเย้า
"ทั้งตัวและใจของข้ายินยอมให้เจ้าล่อหลอก"
กระซิบแผ่วก่อนจะประกบปิดเรียวปากอวบอิ่มเอาไว้อย่างเนิบช้า บดเบียดเรียวปากร้อน คลึงเคล้าจ้วงจูบก่อนจะแทรกปลายลิ้นร้อนเข้าไปควานหาความหอมหวาน ดื่มด่ำกับรสน้ำผึ้งหวานซ่าน เกี่ยวกระหวัดปลายลิ้นพันพัวแลกลมหายใจร้อนสู่โพรงปากของกันและกัน

+++++++

"ไม่ไว้ใจข้าหรือเจ้าคะ"
ลู่เสียนเอียงใบหน้าน้อยๆ พลางเอ่ยถาม ยิ่งเห็นว่าใบหน้าหล่อเหลางอง่ำน้อยๆ ดั่งกำลังหึงหวง หัวใจที่อกซ้ายของนางก็พองโตจนคับอก
"ข้าไว้ใจเจ้า แต่ไม่ไว้ใจเย่ซง"
ใบหน้าหล่อเหลาดุดันยามเอ่ยถึงหลานชายคนโตที่ไม่ค่อยลงรอยกัน
"เรียกว่าหวงข้าใช่หรือไม่เจ้าคะ"
"ใช่แล้ว...ข้าหวงเจ้ายิ่งนัก"
ฟ่านลู่เสียนฉีกยิ้มกว้างจนดวงตาเล็กหยี เอียงใบหน้าเล็กน้อยแล้วเอ่ยถามต่อไปว่า
"แล้วเช่นนี้เรียกว่าหึงข้าหรือไม่เล่าเจ้าคะ"
"หึงมาก หึงจนแทบคลั่ง!"
ตอบพลางกระหวัดแขนขวารั้งร่างบอบบางเข้ามาในอ้อมกอด หมายว่าไออุ่นจากเรือนกายของตนจะกลบกลิ่นอายของหลานชายคนโตไปเสียสิ้น
ทว่า...
กอดอย่างเดียวจะลบกลิ่นอายจ้าวเย่ซงได้จริงหรือ คิดพลางลามไล้ฝ่ามือไปถ้วนทั่วปลดเปลื้องอาภรณ์ของหญิงคนรักออกอย่างรวดเร็วโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัว
"ทะ...ท่านพี่ จะทำอะไรเจ้าคะ"
ฟ่านลู่เสียนรีบร้องถามด้วยความตกใจ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เรียวปากอวบอิ่มเผยอขึ้นน้อยๆ
ใบหน้ายามตื่นตระหนกของเจ้า ช่างน่าหยอกเย้าเสียจริง
คนตัวโตกว่ายิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาคมเชื่อมหวานทอดมองหญิงคนรักไม่วางตา
"น้องหญิงกำลังจะอาบน้ำมิใช่หรือ ข้าก็ช่วยเจ้าอาบน้ำล้างตัวอย่างไรเล่า"
เพียงพริบตาเดียวหญิงสาวก็แทบเปลือยเปล่าอยู่เบื้องหน้าชินอ๋องหนุ่ม เหลือเพียงตู้โตวสีครีมที่ปิดบังทรวงอกสล้าง และกางเกงเล็กจิ๋วสีขาวที่ผูกรั้งสะโพกผายเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่
ใบหน้าของนางแดงระเรื่อ ยกมือขึ้นปกปิดส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างรวดเร็ว
"ดะ...เดี๋ยวเจ้าค่ะ"
จังหวะที่หญิงสาวกำลังร้องประท้วง ร่างบอบบางกลับถูกเขารวบอุ้มขึ้น แล้วโดยที่นางยังไม่ทันตั้งตัวริมฝีปากอวบอิ่มก็ถูกเรียวปากอุ่นร้อนทาบทับลงมาเสียแล้ว

((คุยกับเลี่ยง))
ขอให้รีดมีความสุขกับนิยายเรื่องนี้นะเจ้าคะ เดี๋ยวเลี่ยงจะอัพตอนพิเศษ(ฟรี)เพิ่มนะเจ้าคะ เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

ปล. รีดที่ใช้ Apple iOS แนะนำให้ซื้อผ่านเว็บจะได้ราคาถูกกว่านะเจ้าคะ