เมียไม่พึงปรารถนา (หนังสือเสียง)

"ไม่ชอบเหรอ มันก็ดูออกจะรักเธอมากขนาดนั้นแท้ๆ" เสียงของคนมาใหม่ที่ดังขึ้นทำให้หญิงสาวต้องหันกลับไปมอง
"ไม่ชอบค่ะ เขาดีเกินไป"
"ชอบคนเลวแบบฉันว่างั้น" ก็ยังดีที่รู้ว่าตัวเองนั้นเลว!
"นายมาทำอะไรที่นี่คะ อยากให้คนอื่นเห็นแล้วเอาไปพูดจนกลายเป็นประเด็นรึไง" ตอนนี้ไม่ว่าผู้ชายไหนอยู่ใกล้เธอ ก็มักจะถูกลากเข้าไปนินทาว่าอาจเป็นพ่อของลูกเธอกันทั้งนั้น หรือว่าเขาเองก็อยากจะเป็นหนึ่งในผู้ชายพวกนั้นด้วย!
เธอใม่ติดนะ เขาต่างหากที่ต้องระวัง ไม่ใช่คิดอยากจะมาหากันในเวลาแบบนี้ก็มา ไม่ถงไม่ถามความเห็นเธอสักคำ
"ฉันแวะเอาอาหารมาให้ พอดีสั่งมาเยอะแล้วมันเหลือ" จะให้บอกว่าสั่งทำใหม่เพื่อเธอกับลูกโดยเฉพาะก็กลัวว่ามันจะเป็นการแสดงความห่วงใยมากเกินไป เขาถึงได้พูดแบบนั้น
"ลูกหนูไม่กินของเหลือค่ะ นายเอากลับไปให้ไอ้ด่างมันกินเถอะ!" ต่อให้จะเป็นลูกคนงานก็ช่างสิ แต่นั่นมันก็ไม่ได้หมายความว่าเขามีสิทธิ์มากดลูกของเธอให้ต้องตกต่ำเมื่อไหร่
"ลูกเธอก็ลูกฉันด้วยไหม แล้วจะหยิ่งให้มันได้อะไรขึ้นมา รับๆ ไปเถอะน่า มีแต่ของกินแพงๆ ทั้งนั้น เผลอๆ จะดีกว่าไอ้ปลากระป๋องที่เธอกินเข้าไปไม่รู้ตั้งกี่เท่าต่อกี่เท่า" ดีกว่าก็ไม่ได้แปลว่ามันจะถูกปาก อีกอย่างเธอชอบชีวิตของตัวเองแบบนี้ มีอะไรก็กินตามนั้น เขาไม่ต้องมาวุ่นวายเลย
"ก็บอกว่าไม่เอาๆ ไงคะ ทำไมนายพูดไม่รู้อื้อ เหม็น!"
เพราะเขาทำท่าจะเดินเข้ามาใกล้ นั่นเองมันเลยทำให้เธอได้กลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ ท้ายที่สุดปลาประป๋องที่เพิ่งจะกินเข้าไปก็ถูกอ้วกออกมาจนหมดไส้หมดพุง โดยที่เข้มแทบไม่ได้เข้าไปช่วย เพราะว่าเขาเองก็กำลังยืนอ้วกอยู่เป็นเพื่อนเธอนี่ไง
"ฮึก แล้วนายจะมาอ้วกแข่งกับหนูทำไมเนี่ย คนบ้าเอ้ย" แย่งที่เธอไม่พอ ยังมาอ้วกแข่งกับเธออีก เขานี่มันสุดๆ ไปเลย!
"ก็เธอมาอ้วกให้ฉันเห็นก่อนทำไมเล่ายัยเด็กบ้า อ้วก!" เอากับเขาสิน่า สรุปแล้วนี่ใครแพ้ท้องกันแน่เล่า บ้าจริง