เกาะ​แห่ง​นี้​มี​ชื่อว่า​รัก

ครั้นชายหนุ่มได้ยินคำตอบแล้วก้มหน้าลงใกล้พราวตะวัน ลมหายใจของเขารินใส่จนทำให้เธอรู้สึกวาบหวิวขึ้นมา ซึ่งเธอเองก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่กำลังเป็น
"พี่อยากจูบพราวตะวันเพราะพี่รัก พราวตะวันจะยินดีไหม?"
น้ำเสียงของชายหนุ่มเต็มไปด้วยตัณหาราคะจนควบคุมไม่อยู่แล้ว เธอสัมผัสได้อย่างนั้น
"เดี๋ยวนะคะพี่วิษณุ พี่วิษณุใจเย็นๆ ก่อนนะคะ พราวก็ไม่ได้หายไป พราวยังอยู่"
"พี่ขอแค่พราวตะวันไม่ปฏิเสธความรักของพี่ก็พอแล้วล่ะ"
"ค่ะ พราวจะไม่ปฏิเสธค่ะ"
"พี่ขอบใจมาก" วิษณุมีอาการดีใจจนเก็บไม่อยู่ เขารีบจุมพิตบนหน้าผากของหญิงสาว "พี่ขอบใจพราวตะวันจริงๆ" แล้วตามด้วยจุมพิตบนแก้ม
"ค่ะ พราวรักพี่วิษณุเหมือนกันนะคะ"
พราวตะวันจุมพิตลงบนปากที่หนากว่าทันทีที่พูดประโยคนั้นจบ
วิษณุใช้มือหนาและใหญ่ลูบไล้ด้านหลังของพราวตะวันด้วยกามารมณ์ที่คับคั่งในเวลานี้
++++++++++++++++++++++