ท่านอ๋อง​ขา​รัก​ข้า​เสียที​

เมื่อโชคชะตาได้ขีดเส้นจนลิขิตให้ข้า "ผิงผิง" ได้มาเป็นชายาของ "ท่านอ๋องชางชุน"
ข้าก็ยินดีจะรับไว้และจะมีหรือที่ข้าคนนี้จะไม่ตกหลุมรักท่านอ๋อง ผู้เต็มไปด้วยความเย็นชา
================
ผิงผิงนึกบางอย่างขึ้นมานั่นก็คือความต้องการเดินและปีนกำแพง
“ระวังด้วยเพคะพระชายา” สาวใช้คนสนิทรีบเอ่ยด้วยสีหน้าที่ดูเป็นกังวลยิ่งนักกับความซุกซนของนาง
“ข้าไม่เป็นไรง่ายๆ ไปหรอกนะเปาและข้าก็ไม่มีวันเป็นอะไรด้วย”
ผิงผิงพูดด้วยน้ำเสียงสดใสได้ไม่นานก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ อยู่ๆ นางร่วงลงมาในระหว่างที่ปีนกำแพงผิดพลาด
ท่านอ๋องชางชุนได้วิ่งเข้ามารับร่างงามระหงของภรรยาอย่างรวดเร็วและแลดูคล่องแคล่วสมกับที่เป็นชายชาตินักรบ
“ท่านอ๋องปล่อยตัวข้าเพคะ…ได้โปรด”
ผิงผิงพยายามพูดอ้อนวอนท่านอ๋องชางชุนอยู่
“เรื่องอะไรข้าจะยอมปล่อยเจ้าไปทำเรื่องซนๆ อีก”
ท่านอ๋องชางชุนมุ่งตรงเข้ามาหาผิงผิงด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ว่ามีบางสิ่ง บางอย่างผิดแปลกไปก็เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาเคยยินยอมที่จะได้เฉียดใกล้นางเสียเมื่อไหร่
“หา! ท่านอ๋องของข้า……………….”
ผิงผิงเบิกตาโตพร้อมกับอ้าปากค้างที่กำลังถูกสามีจูบด้วยความรู้สึกหิวโหย เหมือนกับที่เวลาหมาป่าหิวเนื้อแล้วต้องออกล่าเหยื่อไม่มีผิด