ร้อยบทพจมาน

ความรักเหมือนน้ำอมฤตชโลมใจ เหมือนยาวิเศษรักษาโรคภายในใจ เหมือนสายใยทิพย์จากสวรรค์ ใช้ผูกรัดมัดสัมพันธไมตรีให้มั่นคง เหมือนดวงไฟขจัดมืดภายในใจให้สว่าง เหมือนอาหารอันโอชะมีรสเป็นเลิศสำหรับผู้ยังมีใจหิวโหยให้อิ่มเอม เหมือนพาหนะทิพย์จากเทพวิมานนำพาสู่เป้าหมายชีวิต เหมือนไอเย็นประพรมร่างกายสำหรับผู้ที่ร้อนรุ่มกลุ้มใจ เหมือนไออุ่นปกแผ่ให้คนที่กำลังหนาวเหน็บขาดกำลังใจขาดที่พึ่ง เหมือนคำมั่นสัญญาที่สรวงสวรรค์ได้เคยเอ่ยปากให้ไว้ ความรักเมื่อเกิดกับใครย่อมทำให้ผู้นั้นมีความสุขระดับหนึ่ง แม้อยู่ห่างกันไกลสุดฟากฟ้าก็เป็นประหนึ่งอยู่ภายในหอห้องใจเดียวกัน