ทัณฑ์สวาทพ่อเลี้ยงเทียนสมุทร

อยู่ๆ หนุ่มพ่อเลี้ยงเมืองเหนือ ก็ได้เด็กคนหนึ่งเข้ามาไว้ในอุปการะโดยไม่เต็มใจ แต่พอได้มาแล้ว เขาก็ตั้งหน้าตั้งตาเป็นผู้ปกครองที่ดี และทำหน้าที่ได้โดยไม่ขาดตกบกพร่อง แม้คนรอบข้างจะขัดขวางสักแค่ไหนก็ตาม เขาสู้เพื่อหล่อนเสมอและให้แต่สิ่งที่ดี ดูแลราวไข่ในหิน

แต่ก็ต้องผิดหวังรุนแรงกับการกระทำที่เปรียบเสมือนหักหลังกัน ความโกรธ ผิดหวัง และหมดใจ ทำให้ผู้ปกครองที่ดีเปลี่ยนไปในทางตรงกันข้าง

"เธอต้องจ่ายคืนทุกความรู้สึกที่ฉันให้ไปสายป่าน"

ในเมื่อเลี้ยงให้ดีไม่ได้ เขาก็จะหน่วงเหนี่ยวเธอไว้ ให้จ่ายคืนทุกสิ่งที่เขาให้ไป

*************

"โสมมต่ำตม ไม่รักดี! เราขาดกัน เธอบรรลุนิติภาวะและเรียนจบแล้ว ต่อไปนี้ถือเสียว่าเราไม่รู้จักกัน เห็นหน้าที่ไหน ก็ไม่ต้องทัก"

"ไม่อย่าทำแบบนี้ ฟังหนูก่อน"

"ไม่มีอะไรต้องพูดอีก ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าเธอนอนอ้าขารอผู้ชายอยู่ในห้องนี้ และไอ้หื่นหน้ามืดคนนั้นมันก็เป็นฉัน! หาเงินใช้เองได้แล้วนี่ ไม่จำเป็นต้องมีฉันในชีวิตของเธออีกต่อไป"

***************

"เธอรู้กฎของไร่นี้ดีกว่าใครสายป่าน เธอรู้ดีว่าฉันไม่ชอบอะไร เกลียดอะไร แหกกฎ หักหลังทรยศ เธอทำมันครบ ไอ้จ่อยไปหาไม้เรียวมา!"

***************

"ไม่อย่าทำป่านไม่เต็มใจ"

"ทำไมผัวจะเอาทั้งทีต้องให้ใช้กำลังกันทุกครั้งเลยหรือไง อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าที่ดิ้นเร่าๆ อยู่นี่เพราะห่วงไอ้ชายชู้ที่มันรออยู่หน้าไร่"

"ไม่มีคำว่าชู้เพราะคุณไม่ใช่ผัวป่าน"

"พูดอีกทีสิ ว่าฉันไม่ใช่ผัวเธอ"