น้องชายบอกว่าบัลลังก์นั้นไม่ใช่ของข้า เล่ม2 (จบ)

คำโปรย
ถ้าให้เริ่มจากไหน ก็คงเป็นที่ความอาฆาตก่อนตาย ที่ผูกจ้าวชิงหลิงไว้ในโลกคนเป็นแห่งนี้ได้ ตัวข้าไม่อาจจากไปไหน ไม่อาจห่างกายคนคนนี้ได้ คอยติดตามดูแลห่างๆ ประหนึ่งลูกสุนัขตัวหนึ่ง จ้างชิงหลิงเหนอจ้าวชิงหลิงทั้งๆ ที่เขาเป็นคนจบชีวิตข้าแท้ๆ

__________________________________________________

"เขาเป็นของข้า" คำพูดราวกับเสียงกระซิบแสนแผ่วเบาแต่กลับกลายเป็นเสียงสะท้านสะเทือนใจของผู้ฟัง คำพูดที่จ้าวลู่หลงพูดออกมายิ่งกระตุ้นอารมณ์ปั่นป่วนในใจข้ามากกว่าเดิมซะอีก

เขา? หมายถึงข้าหรือ?

ไม่รอให้ข้าสงสัยนานน้ำเสียงกดดันอันล้ำลึกของเขาก็ดังออกมา เฉลยทุกความฉงนของข้าอย่างไม่มีปิดบัง

"จ้าวชิงหลิงเป็นของข้า เขาตายด้วยน้ำมือข้า ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นคือข้า คนที่เขาลั่นวาจาด้วยก็คือข้า หึ! ถึงเขากลายเป็นผีก็ต้องกลายเป็นผีของข้า! " ณ ตอนนั้น ถ้อยคำที่หลุดจากปากจ้าวลู่หลงราวกับสายฟ้าที่ผ่าลงกลางใจของข้า

"..." ข้านิ่งค้างอยู่นานจนกระทั่งลี่จงหยวนที่แม้จะตกตะลึงอยู่กล่าวออกมา

"เจ้ามัน วิปริต" ดวงตาลูกน้องเก่าแดงก่ำ สีหน้าฉายความรังเกียจจ้าวลู่หลิงสุดขีด

"หึ หึ หึ" เสียงหัวเราะทุ้มต่ำในลำคอ มันเปี่ยมไปด้วยความปิติยินดีจนบ้าคลั่งและเจือความปวดร้าวในเวลาเดียวกันของจ้าวลู่หลงดังออกมา เป็นเสียงที่ราวกับมีและไม่มี แต่ทั้งข้าและลี่จงหยวนต่างก็ได้ยินมันทั้งหมด

"ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ฆ่าเจ้าหรอก หากเจ้าตายก็เหมือนส่งตัวเจ้าไปอยู่กับเขา ข้าไม่คิดทำเช่นนั้น เขาเป็นของข้า"

"หึ ถ้าสิ่งที่คนวิปริตอย่างเจ้าต้องการคือการตายไปพบเขาล่ะก็ ข้าก็จะไม่ให้เจ้าสมหวังกับการตายนั้นเช่นกัน! " ลี่จงหยวนตะเบ็งเสียงเถียงสู้

"ได้! เช่นนั้นเจ้าก็ทำให้สมกับที่เจ้าลั่นวาจาไว้ มาเป็นองครักษ์รักษาพระองค์ของข้า ไม่ให้ข้าตายดี! "

"ได้! ข้ารับตำแหน่งนั้น! ข้าจะไม่ให้เจ้าตายดี! "

"..." หา? พวกเจ้าสองคนพูดเรื่องบ้าอะไรกัน!!!

จะแย่งกันตายเพื่อมาพบข้าเรอะ? เพ้ย! พวกเจ้าเป็นบ้าอะไร! ข้าไม่ต้องการ! ไสหัวไปทั้งคู่นั่นแหละ! ถ้าพวกเจ้าไม่สิใครบางคนไม่รักชีวิตกันนักล่ะก็ เอาชีวิตมาให้ข้าสักคนไหมหา!??

ข้าที่เป็นวิญญาณลอยไปลอยมาอยู่นี่ต้องการมีชีวิตอยู่ เจ้าพวกโง่ที่ไม่อยากอยู่ในโลกนี้แล้วก็เอาร่างโง่ ๆ นั่นมาให้ข้าอยู่ซะสิ!!

ในตอนนั้นข้าที่โมโหจนพาลพูดไปแบบนั้นเอง ไม่คาดคิดว่าวันหนึ่งข้าจะได้ร่างโง่ ๆ มาจริง ๆ

ได้แล้วไม่เท่าไหร่ ทำไมร่างที่ว่าต้องเป็นเกอด้วย!!!

ใช่!! และทำไมต้องเป็นเกอหนึ่งในสนมของจ้าวลู่หลง คนที่เล่นจ้ำจี้กับเขาตอนที่ข้ามาด้วย!

สวรรค์! ท่านยังกลั่นแกล้งข้าไม่พอใช่หรือไม่!?

สวรรค์บัดซบ!!!!!!