รักต้องลืม

มนุษย์เราพบเจอผู้คนตั้งมากมาย แต่จะมีอยู่ไม่กี่คนที่สมองเราจะจดจำ...เจ็บที่ใจมันลืมไม่จริงสักที

สองคนเป็นมากกว่าเพื่อนกัน...แต่น้อยกว่าคนรัก แล้วมันเรียกว่าอะไรได้ล่ะ เกือบจะรักงั้นเหรอ การสารภาพรักกับใครสักคนมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ยิ่งเป็นเพื่อนสนิทอีกด้วย ไม่มีทางรู้เลยว่าจะมีความรู้สึกตรงกันไหม แต่เมื่อความรักมันเอ่อล้นไม่สามารถเก็บไว้ได้อีกต่อไป จึงจำเป็นต้องให้อีกฝ่ายได้รับรู้

แต่นั้นเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุด เมื่ออีกคนไม่ได้รู้สึกเหมือนกัน แถมยังมีคำพูดที่กลับมาแบบเจ็บช้ำน้ำใจเกือบคร่าชีวิตของคน ๆ หนึ่งได้เลย ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ความเจ็บปวดนั้นยังอยู่ ถึงจะไม่อยากนึกถึงแต่มันก็เหมือนแผลเป็นที่ติดตัว...การกลับมาเจอกันอีกครั้งมันเลยเต็มไปด้วยความเกลียด

มนุษย์ไม่ว่าจะจากกันไปด้วยความรู้สึกรักหรือความรู้สึกเกลียด สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครลืมใครได้จริง ๆ อย่างน้อย ๆ ในห้วงส่วนลึกของหัวใจก็ยังอยู่ในความทรงจำตลอดไป