พ่อครูจันทร์ผา

"คันแม่นอ้ายอยากได้ดอกเกสรมาดมอ้ายสิเฮ็ดจังได๋คันแม่นอ้ายคิดฮอดหลายอ้ายสิไปหาหล่าได้บ่อคันแม่นอ้ายมักเจ้าหลายเจ้าสิว่าจังได๋น้อสิบ่อได้เอาไก่ไปแลกเอาบ่น้อกับความคิดฮอดของเจ้าคนดีของอ้าย" 

(ถ้าพี่อยากไปหาอยากได้แม่ดอกเกรสรมาดมดอมพี่จะทำยังไงถ้าพี่คิดถึงมากมายพี่จะไปหาคนดีของพี่ถ้าพี่รักเธอมากเธอจะว่ายังไงพี่คงจะไม่ได้เอาไก่ไปแลกกับความคิดถึงนี้เลยหรอคนดีของพี่) 

ขันแก้วย้ำเท้าไปมาดื่มน้ำในแก้วจนหมดปากกาวางอยู่บนสมุดตรวจกัดจนเกือบแตกมันเขินจนไม่รู้จะเขินยังไงแล้วและเสียงแซวของเพื่อนๆก็ลอยมาตามสายนี่จันทร์ผาไปเอาคำเลี่ยนๆ นี่มาจากไหนกันคำพูดยังกับคนแก่แค่โคตรเขิน