ตราบตะวันลับดวง

หญิงสาวกะพริบตาเงยหน้ามองดอกทานตะวันสีเหลืองอร่ามราวชุบทองคำเปลว ที่หันหน้าแย้มรับลำแสงสีทองอ่อนอบอุ่นและมั่นคงจากพระอาทิตย์ดวงใหญ่บนโพ้นฟ้าสีครามแก่เงาและแสงสาดตัวอ่อนโยนสะบัดไสว ลงบนกลีบดอกริ้วเหลืองบางนุ่ม
"ตำนานนางไคลที หญิงสาวผู้หลงรักพระอาทิตย์ จนตรอมใจตายไงคะ" เสียงแว่วหวานของทอรุ้ง เรียกภวังค์ของรวีตื่นสะดุ้ง จากที่หลับใหลจมดิ่งอยู่ในห้วงลึก
"ความรักของนางไคลที อย่างนั้นหรือครับ" รวีถามย้ำ ดวงตาดำเข้มสนิทโชนไปด้วยร่องรอยสนเท่ห์
"ค่ะ" คำรับจากอีกฝ่ายนั้นช่างเบายิ่ง
"คุณลองเล่าให้ผมฟังอย่างละเอียดทีเถอะครับ" รวีรู้สึกกระสับกระส่าย เหมือนคล้ายไม่ใช่ตัวเขาเองอยู่ชั่วขณะอึดใจหนึ่ง
นัยน์ตาเป็นประกายดำของชายหนุ่มวูบไหวละม้ายแสงเพชรแสงที่แวววาวแข็งแกร่ง หากไม่นุ่มนวลอ่อนละมุนดุจลำแสงตะวันที่ฉายเรื่อเรืองก่อนจะลับดวงลงไป !...

… Eternity Sunflower of Love…ทานตะวันแห่งรักนิรันดร์!!!