ใช่ว่ารักแล้วต้องยอม

ชาติก่อนเขาสังหารนาง แต่สวรรค์นั้นไม่ทิ้งคนดี นางจึงมีโอกาสได้ย้อนกลับไปก่อนที่ทุกอย่างจะเลวร้าย แต่โชคชะตาก็ยังนำพาให้นางได้พบเขาอีกครา
ปิงเฉิงเหยา รัก อู่จางหมิ่น นั่นคือความจริงที่มิอาจปฏิเสธได้เลย
สามคราที่ได้ชีวิตใหม่ ชีวิตครั้งที่สามนี้นางจะใช้ให้ดี
ใช่ว่ารักเขาแล้วนางจะต้องยอมเขาเรื่อยไป
มีคำกล่าวไว้ว่า ที่ไม่กลับไปหาคนรักเก่า เพราะว่าการพบต้นไม้ต้นเดิมสองรอบในป่า นั่นหมายความว่าเจ้ากำลังหลงทาง
เฉิงเหยาเงยหน้ามองเขาผ่านผ้าคลุมสีแดงและพยายามทำตัวให้สงบราวกลับว่าไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน ไม่ว่าทั้งในชาตินี้หรือชาติก่อน ทั้งที่ความจริงแล้วเฉิงเหยาสั่นสะท้านไปทั้งร่าง โลหิตเย็นเฉียบไปจนถึงฝ่าเท้า
จางหมิ่งและอู่อ๋องคือคนคนเดียวกัน!
ท่านสังหารข้า ข้าให้อภัยท่านได้ ท่านไม่รักข้าข้าเข้าใจ เพราะรักของข้ามิใช่การแช่งชิง แต่ท่านคิดจะพรากบุตรชายข้าไปนั่นคือเรื่องที่ข้ามิอาจยอมได้