ผมเป็นเจ้าของโรงพยาบาลจิตเวชพิศวง เล่ม 8

หลินชีเยี่ยในวัยเยาว์เป็นเพียงผู้ที่ชื่นชอบดาราศาสตร์ ในวันนั้นเขาแค่นอนดูดาวบนหลังคาบ้านเก่า ๆ แล้วพบกับเรื่องน่าพิศวง เพียงสบตาคู่สวยที่เปี่ยมด้วยพลังอันศักดิ์สิทธิ์ โลกทั้งใบของเขาพลันมืดมัว
สิบปีต่อมา หลินชีเยี่ยในวัยสิบเจ็ดปีมีผ้าพันตาแน่น ถึงแม้เขาจะปิดตาไว้ ทว่าเขากลับ เห็น ทุกอย่างรอบตัว นั่นอาจเป็นเพราะพลังอำนาจประหลาดที่มาจากห้วงฝัน ท่ามกลางหมอกควันอันขมุกขมัวในภวังค์ ปรากฏอาคารที่คล้ายกับโรงพยาบาลจิตเวชที่เขาเคยอาศัยอยู่ แต่ที่นี่นั้นมีสิ่งที่พิเศษซ่อนเอาไว้
(บทที่ 421-480) อ่านก่อนใครได้ที่ Enjoybook.co