แวมไพร์มายเลิฟ

หนึ่งร้อยปีก่อน ภาคินทร์เคยได้ลิ้มรสเลือดจากมนุษย์คนหนึ่ง มันนับว่าเป็นเลือดอันบริสุทธิ์ที่มีรสชาติหอมหวานอย่างที่เขาไม่เคยได้พบมาก่อน เขายังจำมันฝังใจ น่าเสียดายที่ตอนนั้นเขาเผลอกระทำรุนแรงจนทำให้มนุษย์คนนั้นเสียชีวิต และเขายังเสียดายมาจนถึงตอนนี้

จนกระทั่งหลายร้อยปีต่อมา

"เพลงพร เมื่อคืนตอนที่ผมนอนหลับ ผมฝัน"

"ฝันเหรอคะ แค่คุณท่านไม่ฝันมานานมากแล้วนะคะ"

"หรือว่า..."

ทั้งสองสบตากันโดยหยั่งรู้ในความหมายของฝันที่ภาคินทร์เอ่ยถึง

เหตุการณ์แบบนี้มันเคยเกิดขึ้นเมื่อหนึ่งร้อยปีก่อนตอนที่ภาคินทร์ฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง และผู้หญิงคนนั้นคือเจ้าของเลือดอันบริสุทธิ์ผู้เป็นที่ปรารถนาของแวมไพร์ทุกตน

แน่นอนว่าภาคินทร์ได้มันมาครอบครองโดยง่าย

แต่เพราะความโชคร้ายที่เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ในตอนที่กำลังดูดเลือดของเธอจึงทำให้เธอเสียชีวิต ถือว่าเป็นความผิดพลาดที่ไม่น่าให้อภัย

จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมา ภาคินทร์ไม่เคยฝันอีกเลยแต่แล้วในคืนก่อนที่เขานอนหลับ เขาฝันเห็นคนคนหนึ่งและนั่นมันอาจจะเป็นสัญญาณว่ามนุษย์เลือดบริสุทธิ์กำลังจะถูกค้นพบอีกครั้ง

และครั้งนี้เขาจะไม่พลาดให้ของล้ำค่าเช่นนั้นต้องตายไปเป็นอันขาด

เขาจะทำทุกอย่างเพื่อครอบครองคนคนนั้น และปกป้องเขาให้ปลอดภัยเพื่อหยดเลือดทุกหยดในร่างกายของมนุษย์ในความฝัน จะเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว