สุวิชากาละเทวากุล

ไม่ได้รัก ไม่ได้ใส่ใจ แต่เวลาใดที่กูเรียก... มึงต้องมา!

"เป็นแค่หมา มีหน้าที่แค่เฝ้าบ้าน" วาดิมได้แต่พูดหน้านิ่ง "ไม่มีสิทธิ์ ไม่มีเสียง ไม่ต้องโผล่หน้าเวลาฉันมีแขก ไม่ต้องสะเออะทำตัวว่าตัวเองพิเศษกว่าคนอื่น"
"วิรู้แล้วน่า" ร่างเปลือยเปล่ากำลังรีบแต่งตัว และไม่มีสีหน้าเหงาหงอยที่โดนพูดจาไม่ดีใส่แต่อย่างใด "วิเสร็จแล้วครับ เราไปกันนะ"
"คลานตามมาสิ"
"หูย ขอเดินด้วยขาหลังก่อนแล้วกัน"
"หึ! เดี๋ยววันหลังซื้อโซ่ล่ามคอให้นะ"
"เลือกแบรนด์ได้เปล่า"
"นายก็เป็นแค่หมา อย่าเรื่องมาก"
"หมาตัวนี้น่ารักและซื่อสัตย์กับเจ้าของมากเลยน้า"