แสงแดดมีนา ยามลาใครบางคน

แสงตะวันอันเร่าร้อนและอบอุ่น แดดอรุณยามสดใส
พาให้ดวงใจน้อยๆของหญิงสาวเต้นระรัวพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า
แต่แล้วดวงตะวันก็ลับขอบฟ้าไปโดยที่ไม่หวนคืน พรากทุกสิ่งไปจากเธอ
แต่ใครจะรู้ว่าในวันที่มืดมนที่สุด สายลมแสนเย็นยะเยือกที่พัดผ่านไปมา
กำลังค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นสายลมอุ่นจากทะเล คอยโอบกอดเธอไว้
ในวันที่ตะวันไม่หวนคืนมา