บังคับร้าย

มันไม่มีหรอกครับคนแสนดีที่มาทีหลัง คนที่มาก่อน รักคุณก่อนทำไมต้องถูกทิ้งขว้างอย่างไร้ความหมาย ผมจะทวงความยุติธรรมให้ตัวเอง !!

ทอฝัน หรือ อสมา พิศาลวัฒนา บุตรชายเพศพิเศษเพียงคนเดียวของนักธุรกิจที่ร่ำรวยติดหนึ่งในสามของประเทศ แทบจะไม่เชื่อสายตาของตัวเองเมื่อคนที่เขาคบหาในฐานะคนรัก คนที่ถูกวางตัวเอาไว้ว่าจะได้หมั้นหมายและครองคู่กันไปจนแก่เฒ่า ผู้ชายคนนั้นเดินจูงมือมากับหญิงสาวอีกคนในอาคารผู้โดยสารขาเข้าของสายการบินระหว่างประเทศ
ทั้งที่ทอฝันมายืนอยู่ตรงนี้พร้อมกับครอบครัวของเขา เมื่อวานนี้ทั้งสองครอบครัวก็เพิ่งจะคุยกันเรื่องหมั้นหมายระหว่างทอฝันกับผู้ชายคนนี้ การหมั้นหมายที่แทบจะระบุวันแต่งอยู่แล้ว ถ้าทอฝันไม่ห้ามเอาไว้ก่อน
นรุตม์ เกรียงไกรรัตนสกุล หรือที่ทอฝันเรียกจนติดปากว่า เฮียอ้าย คือผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ทอฝันเฝ้ารอเขามาตลอดระยะเวลาถึงหกปีกว่า
ตั้งแต่ทอฝันอายุสิบเจ็ด จนตอนนี้อายุย่างเข้ายี่สิบห้าแล้ว
ทอฝันรอด้วยเชื่อว่าเรายังคงเป็นคนรักกันอยู่ ยิ่งตอนที่คนคู่นั้นเดินเข้ามาใกล้และ เฮียอ้าย แนะนำหญิงสาวข้างกายว่าคือคนพิเศษ หัวใจของทอฝันที่จงรักภักดีเฮียอ้ายมาตลอดก็หล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ร่างกายของทอฝันชาไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
ญาติผู้ใหญ่จากทั้งสองครอบครัวก็มีสีหน้าที่อิหลักอิเหลื่อไม่ต่างกัน คุณแม่เจ้าเอยถึงกับเอื้อมมือมากุมมือของทอฝันเอาไว้ แล้วบีบเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ
"กลับไปที่บ้านแล้วค่อยคุยกันนะลูก" คุณแม่เจ้าเอยกระซิบข้างหูของทอฝันเบาๆ เพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคน ทอฝันถึงกับเม้มริมฝีปากเอาไว้แน่น ในอกมันร้อนรุ่มจนบรรยายความทรมานออกมาได้ไม่ถึงเศษเสี้ยวของสิ่งที่เกิดขึ้น
"ฝันกับเฮียไม่เคยเลิกกัน และฝันไม่มีวันยอม"
คนอายุน้อยกว่าเอ่ยออกมาเบาๆ ความจอแจของสถานที่ เสียงโหวกเหวกโวยวายของคนมากหน้าหลายตาที่อยู่ไม่ไกลมากนักทำให้ผู้ใหญ่อีกสองคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้ยินประโยคหลุดออกจากริมฝีปากจิ้มลิ้มของทอฝัน