หัวใจธีรุตน์

พวกคุณเคยรู้สึกกันบ้างมั้ย เวลาที่คนอื่นเขามีความสุข แต่คุณกลับเป็นคนเดียวบนโลกที่กำลังเดินเหงาอยู่ตามลำพัง ใช้ชีวิตลำพัง กินข้าวลำพัง มันคงไม่ได้แปลกอะไรที่คิดว่าโลกนี้มันช่างเงียบเหงาและหดหู่สำหรับคนอย่างผม ชีวิตผมก็เหมือนก้อนเมฆคลึ้มก้อนหนึ่ง ที่ล่องลอยอย่างไร้จุดหมายไปตามกระแสลมที่พัดผ่านแล้วค่อยสลายหายไป

"นี่คุณฆ่าคนมามากแค่ไหนแล้วครับ"

"ถ้าเป็นไปได้กูก็ไม่ได้อยากจะฆ่าใครหรอก"

"เป็นเพราะเงินใช่มั้ย มันสำคัญมากเลยเหรอ"

"เงินมันไม่สำคัญสำหรับกูหรอก แต่เงินมันจำเป็นสำหรับครอบครัวกู"

"แล้วคุณคิดจะเลิกมันบ้างมั้ย ?" 

"แล้วมึงคิดว่ามันเลิกกันได้ง่าย ๆ ด้วยเหรอ ต่อให้กูไม่ฆ่ามัน พวกมันก็ฆ่ากูอยู่ดี"