กรงขังรักอินิกม่า #นักโทษต้องห้ามของลีโอ

'เบอร์ลีน' นักโทษอัลฟ่าผู้ถูก 'ลีโอ' อินิกม่ากลืนกินและยัดเยียดความเป็นตัวเมียให้ตั้งแต่วันแรกที่ก้าวเท้าเข้าสู่เรือนจำความสัมพันธ์นี้ดำเนินมาเรื่อยมาจนกระทั่งอาการแปลกๆที่เกิดขึ้นในค่ำคืนหนึ่ง

"มึงกำลังจะเป็นโอเมก้า!"

คำพูดที่ทำเอาคิ้วของเขาขมวดเข้าหากันเมื่อไม่รู้ว่าไอ้บ้านี้พูดเรื่องอะไร
"กูเป็นอัลฟ่า"
"เออ แต่กูเป็นอีนิกม่า...."
พอได้ยินประโยคต่อมาที่ลีโอพูดหูสองข้างของเขาเหมือนถูกปิด มันอื้อไปหมดเพราะไม่รู้ว่าสิ่งที่มันพูดเป็นเรื่องจริงใช่ไหม แต่พอมองร่างกายของตัวเองตอนนี้เบอร์ลีนก็ต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
"กูจะให้มึงออกจากเรือนจำดีไป....แต่มีข้อแม้"
"มึงต้องเก็บเด็กในท้องเอาไว้"
"กูออกจากที่นี่เมื่อไหร่กูจะไปรับลูกกูทันที!"

.
.
.

"อื้อ แด๊ด!" เด็กน้อยพอไม่ได้ดังใจก็ร้องกรี๊ดยกใหญ่พร้อมอ้าแขนหาพ่อของตัวเองจนเบอร์ลีนต้องเงยหน้าชักสีหน้าดุ ๆ ให้ลีโอที่กำลังจะเข้ามาอุ้มลูก
"แม่บอกให้ไปทานข้าวมันเป็นอะไรครับ"คำพูดแสนสุภาพแต่แววตาแสนน่ากลัว เด็กน้อยที่ไม่กลัวพ่อเท่าแม่ก็ได้แค่ค่อย ๆ หันไปมองพ่อที่นั่งนิ่งไม่คิดจะช่วยเหลือเลย
ดูก็รู้ว่าอินิกม่าปากแจ๋วกลายเป็นคนเกรงใจเมียไปแล้ว
"ไม่ต้องหันไปมองเลย...มองแม่นี่ แด๊ดแกก็ช่วยไม่ได้"
"...." ลีโอมองโอเมก้าร่างหนาซึ่งเป็นแม่ของลูกเขากำลังสั่งสอนเด็กดื้อหน้าตาเหมือนเขา พลันความรู้สึกบางอย่างก็ตีตื้นขึ้นมาในอก


__________________________________________________


เนื้อหาเรื่องนี้ผมขอเสนอ EnigmaxAlpha
อินิกม่าเผด็จการที่ชื่นชอบบังคับxนักโทษอัลฟ่าผู้จำยอม
ไอ้หมาลีโอขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างโบ้ แรกๆกดหัวเขาให้เขาจมดินหลังๆเมียจ๊ะเมียจ๋าอ้อนขอลูกเพิ่ม เบอร์ลีนเหนื่อยมากนะ 555